Verbum

анлайнавы слоўнік

outwardly

[ˈaʊtwərdli]

adv.

во́нкавы, знадво́рны; на вы́гляд, з вы́гляду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

resemblance

[rɪˈzembləns]

падо́бны вы́гляд, падо́бнасьць f.; падабе́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

збянтэ́жаны прич., прил. расте́рянный, смущённый, недоумённый; озада́ченный, оторопе́лый;

з. вы́гляд — расте́рянный (смущённый, недоумённый, озада́ченный, оторопе́лый) вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

насу́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак.

1. Ссунуўшы бровы, прыняць пахмурны, непрыветлівы выгляд.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Зрабіцца пахмурным, змрочным.

Твар яго насупіўся ад раздражнёнасці.

|| незак. насу́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аблі́чча, -а, н.

1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго-н.; рысы і выраз твару.

Сціранне аблічча старой вёскі.

Знаёмае а.

2. перан. Характар, духоўны склад.

Маральнае а. чалавека.

Нацыянальнае а. літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свято́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць святочнага. Паліна ўсё заставалася яшчэ ў настроі той прыўзнятай святочнасці, якую перажывае чалавек у такі дзень. Кавалёў. // Святочны выгляд. [Вітрыны] звычайна аздоблены з любоўю, з добрым густам, і іх прыгожы выгляд надае пражскім вуліцам нейкую святочнасць. Мележ.