манахо́рд, ‑а,
1.
2. Старажытны грэчаскі аднаструнны шчыпковы музычны інструмент.
[Ад грэч. mónos — адзін і chordē — струна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манахо́рд, ‑а,
1.
2. Старажытны грэчаскі аднаструнны шчыпковы музычны інструмент.
[Ад грэч. mónos — адзін і chordē — струна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурава́, ‑ы,
Густая зялёная маладая трава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наскрыля́ць, ‑я́ю, ‑я́еш, ‑я́е;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неабся́жнасць, ‑і,
Уласцівасць неабсяжнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазалята́ць, ‑ае;
1. Заляцець, апынуцца
2. Уляцець куды‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазапіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Заперці, зачыніць усё, многае.
2. Зачыніць усіх, многіх на замок, засаўку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памяшка́нне, ‑я,
Месца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасле́д, ‑у,
Орган, які ўтвараецца ў цяжарнай жанчыны і самкі млекакормячых для абмену рэчываў і кармлення зародка ў час выношвання плода і які выходзіць услед за плодам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́ша, ‑ы,
Месца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавы́рашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Прыняць другое рашэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)