аднаве́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аднаверства, аднаверца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакаўшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін коўш. Аднакаўшовы экскаватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адналяме́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін лямех. Адналямешны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абісі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Абісініі, абісінцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́бачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да абрубкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсалюты́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абсалютызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсарбцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да абсорбцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскуранты́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абскурантызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абскура́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае дачыненне да абскуранта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абане́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая мае абанемент.

[Ням. Abonnent ад фр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)