Verbum

падло́жны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца падлогам; фальшывы. Падложны дакумент. Падложнае пісьмо. □ Сяляне падазравалі, што мясцовыя ўлады, каб дагадзіць памешчыкам, абвясцілі падложны маніфест і лжыва яго тлумачаць. Лушчыцкі.

паліса́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тое, што і палісаднік. [Умка:] — Я любіла кветкі, і Толя часта прыносіў мне ружы, іх мама яго вырошчвала ў сваім маленькім палісадзе. Карамазаў.

палысе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў лысым; аблыселы. Бацька спаў, і Сяргей убачыў на падушцы яго палыселую, з высокім пакатым ілбом галаву і зарослы густою шчэццю твар. Сіўцоў.

паразбяга́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разбегчыся — пра ўсіх, многіх. Цяпер дзед жыў адзін — усе паразбягаліся ад яго. Колас. Студэнты паразбягаліся з інтэрната пасля першай бамбёжкі. Арабей.

парафі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Падпісаць (падпісваць) дагавор (пераважна міжнародны) ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў у знак згоды з яго тэкстам.

[Ад фр. paraphe — скарочаны подпіс.]

патлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць патлівага. Патлівасць рук. □ Кірыла адчуў, што ўдарыла ў пот. Пацяклі раўчакі за каўнер, залівала вочы. Ніколі не было ў яго такой патлівасці. Шамякін.

пі́сарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пісара, уласцівы пісару. Усю ж работу па воласці вёў яго памочнік, Дубейка, які ўжо лічыўся кандыдатам на пісарскую пасаду. Колас.

плюга́вец, ‑гаўца, м.

Разм. Плюгавы чалавек. [Макар:] — Нават самаму дужаму чалавеку, калі на яго з-за вугла кінецца які плюгавец, дык можа надаваць добра, пакуль той ачомаецца. Сабаленка.

прад’яўні́к, ‑а, м.

Той, хто прад’яўляе што‑н. У мандаце, выдадзеным Мінскім губрэўкомам, было сказана, што прад’яўнік яго, Мешчаракоў Васіль Сцяпанавіч, прызначаецца старшынёй Навагрудскага павятовага рэўкома. Мехаў.

сівагало́вы, ‑ая, ‑ае.

З сівой галавой. [Яраш] бадай пакутаваў, калі бачыў, што маладыя ўрачы баяцца яго і праяўляюць залішнюю пачцівасці, быццам ён сапраўды сівагаловы прафесар, сусветнае свяціла. Шамякін.