аглушэнне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. аглушаць — аглушыць (у 1 знач.).
2. Спец. Страта звонкім гукам звонкасці і пераход яго ў адпаведны глухі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)