шчабята́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. шчабятаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З вясёлым шчабятаннем залятала сюды пара ластавачак, аблюбаваўшых сабе месца для гняздзечка, і парушала гэтую маўклівасць сялянскага зацішку. Колас. Нідзе не чуваць было ні музыкі, ні спеваў, ні вясёлага шчабятання дзяцей, ні юнацкага смеху. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fix1 [fɪks] n.
1. infml няёмкае або́ ця́жкае/цяжко́е стано́вішча;
be in a fix быць/апыну́цца ў ця́жкім стано́вішчы
2. infml до́за/уко́л (наркотыку)
3. вызначэ́нне ме́сца (каго-н./чаго-н.);
We couldn’t get a fix on his whereabouts. Мы не маглі вызначыць яго месцазнаходжанне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bid2 [bɪd] v. (bid)
1. прапано́ўваць цану́ (на аўкцыёне); What am I bid for this picture? Колькі даcце за гэтую карціну? (на аўкцыёне)
2. дабіва́цца, імкну́цца; дамага́цца;
The team is bidding to retain its place in the league. Каманда імкнецца захаваць месца ў лізе.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Казёлак, казёлкі ’расліна Ranunculus acer’ (Касп.). Самастойнае вытворнае ад казёл і суфіксам ак(‑ок) (улічваючы месца націску, не выключаны польскі уплыў). Магчыма, толькі лакальная адаптацыя (словаўтваральная) больш шырока вядомага козелец, гл. там і этымалогія.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Падру́чча ’бярэмя’ (Сцяшк. Сл.), падру́чай ’ахапак сена, які можна ўзяць пад руку’, подру́чʼе ’месца пад рукой; аб’ём, які можна прынесці пад пахай’ (ТС). Суфіксальныя вытворныя на базе словазлучэння пад руку. Гл. таксама ручай(ка).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паса́да 1 ’месца на службе, звязанае з выкананнем пэўных абавязкаў’ (ТСБМ). З польск. posada ’тс’.
Паса́да 2 ’сядзіба’ (Бяльк.). Да паса́д 2 (гл.).
Паса́да 3 ’расада’ (Касп.). Пад уплывам дзеяслова пасадзі́ць ад раса́да (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Металу́ргія ’галіна цяжкай прамысловасці, якая займаецца здабычай і вытворчасцю металаў’ (ТСБМ). З рус. металлургия ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83) або з польск. metalurgia ’тс’, якія з с.-лац. metallurgia < ст.-грэч. μέταλλουργεον ’месца апрацоўкі металаў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́тмут, вотмуць ’вір на рацэ; глыбокае месца ў рацэ ці возеры’ (Яшк., слаўг., цэнтр. і ўсх. Палессе). Польск. odmęt ’тс’, палаб. тапонім Votmąt. Аднакаранёвае і вомут (гл.) (Талстой, Георг., 214); з ot‑ і ‑męt.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́рубка (БРС), ’выемка ў канцы бервяна, у якую кладзецца другое бервяно ў вугле’ (Інстр. II). Рус. вы́рубка ’месца, дзе былі высечаны дрэвы’, в.-луж. wurubki ’тс’. Ад выруб або ад вырубіць з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ашо́сцік ’пярэдняя пляцоўка перад вусцем печы’ (Касп.), рус. пск. ашосток (Тр. прибалт. диал. конф. 1968 г., Тарту, 1970, 182). З а‑шосцік месца, якое знаходзіцца каля шастка (стаяка на прыпечку, які падтрымлівае казырок печы)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)