*Паначо́та, поночо́та ’цемра, цемната’ (Клім.). Калі лічыць па словаўтварэнню, то гэта аддзеяслоўнае ўтварэнне з суф. ‑ота (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 89) ад *паначыць (параўн. укр.поно́чіти ’цямнець вечарам’) і далей да ноч.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паслядо́ўнік ’той, хто прытрымліваецца чыіх-н. поглядаў і кіруецца імі ў жыцці’ (ТСБМ). Укр.послідо́вник ’тс’. Утвораны ад прыметніка паслядоўны (і суфікса ‑ік) або гэта калька з рус.последователь < ст.-слав.послѣдьствовати.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перабілі́ндаваць (неадабр.) ’перагаварыць аб усім’ (воран., Сцяшк. Сл.). Відаць, балтызм. Параўн. літ.bylà ’размова’, ’маўленне’. Магчыма, гэта кантамінаванае ўтварэнне ад bylà і bìldinti ’грукатаць, грукаць’, параўн. рус.натрепа́ться ’нагаварыцца’, бел.наля́скаць (языком).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Праніка́ць ’ныць (пра сэрца)’ (навагр., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка, з польск.przenikać ’пранікаць, пранізваць’. Але ні фанетычных, ні семантычных падстаў для гэтага няма. Відаць, гэта канкрэтызацыя значэння пранікаць (< нікаць, гл.) ’пранізваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
prawda
prawd|a
ж. праўда;
co ~a — па праўдзе;
~ę mówiąc … — праўду кажучы ...;
czy to ~a? — ці гэта праўда?; ці так гэта?;
~a w oczy kole — праўда вочы коле;
~a zawsze na wierzch wyjdzie — усё мінецца, адна праўда застанецца; праўда як алей, выйдзе наверх
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Клёпка1 ’дошчачкі, з якіх складаецца бочка, дзежка, кадушка і пад.’ (ТСБМ, Нас., Касп., Сл. паўн.-зах., Сцяшк.), ’дранка’ (Мат. Гом.). Укр.клепка, рус.клёпка, польск.klepka ’тс’. Няма падстаў разглядаць гэта слова як праславянскае. У такіх значэннях выступаюць толькі польскія і ўсходнеславянскія словы. Калі ўлічыць існаванне ст.-рус.клепка ў тым жа значэнні, польская крыніца становіцца неверагоднай і больш надзейнай здаецца старажытнаруская крыніца. Тэрмін мог узнікнуць на старажытнарускай глебе на аснове дзеяслова klepati, адтуль пранікнуць у польскую мову, а далей у чэшскую. Ням.Klappholz можа быць калькай з польскай мовы. Слаўскі (2, 209–210), Трубачоў (Эт. сл., 10, 11), ЕСУМ (2, 459) лічаць гэта слова праславянскім, хаця тэрміналагічнае значэнне яго абмежавана ў прасторы і часе.
Клёпка2 ’розум’ (ТСБМ, Нас., Шат., Юрч. Фраз. 2). Гэта значэнне ў тых жа дыялектах, дзе адзначана клёпка1 (гл.), што сведчыць аб метафарычным пераносе. Параўн. бел.клёпкі ў галаве не хапае, укр.не хватае клепок у голові, рус.не хватает клёпки в голове, польск.brak mu piątej klepki. У той жа час на беларускай моўнай глебе мы адзначаем клёпка ў значэнні ’розум’ і не ў складзе адпаведнага фразеалагізма. Гэта тлумачыцца тым, што тут атрымалася кантамінацыя з бел.клёк ’розум’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
involve[ɪnˈvɒlv]v.
1.(in/with) уця́гваць, далуча́ць;
I don’t want to get involved in this business. Я не хачу ўблытвацца ў гэту справу;
He became involved with an actress. Ён звязаўся з актрысай;
This will not involve you in any expense.Гэта не ўвядзе вас у расходы.
2. цягну́ць за сабо́й, мець вы́нікам; выкліка́ць; быць звя́заным (з чым-н.);
It would involve my living in London. Мне прыйшлося б жыць у Лондане;
I want to know what is involved. Я хачу ведаць, з чым гэта звязана.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
úngeachtet
1.
a непава́жлівы
2.
prp (G) нягле́дзячы на (што-н.)
~ áller Mühe — нягле́дзячы на ўсе́ намага́нні
3.
cj
~ déssen — тым не менш, нягле́дзячы на гэ́та
es régnete, ~ déssen ging er in den Wald — ішо́ў дождж, нягле́дзячы на гэ́та ён пайшо́ў у лес
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gléichen
*
1.
vt выраўно́ўваць, ураўно́ўваць
2.
vi (D) быць падо́бным (да каго-н.)
das gleicht ihm ganz — гэ́та якра́з падо́бна на яго́, гэ́та характэ́рна для яго́
sie ~ einánder wie Tag und Nacht — яны́ як зямля́ i не́ба, яны́ по́ўная проціле́гласць адзі́н друго́му
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Natúr
f
1) - прыро́да
in der fréien ~ — на ўло́нні прыро́ды
nach der ~ zéichnen [málen] — рысава́ць [малява́ць фа́рбамі] з нату́ры
2) -, -en нату́ра, хара́ктар
das geht gégen séine ~, das ist séiner ~ zuwíder — яму́гэ́та неўласці́ва, гэ́та супярэ́чыць яго́ нату́ры
von ~ schüchtern sein — быць сарамлі́вым па нату́ры [хара́ктары]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)