1. Жэрдка, прымацаваная да сярэдзіны пярэдняй восі калёс пры парнай запрэжцы. // Такая жэрдка ў калёсным сельскагаспадарчым інвентары для злучэння яго з трактарам або іншай машынай.
2. Жалезная выгнутая пласціна ў плузе, да пярэдняга канца якой прымацоўваецца ворчык. Стары Карповіч падвёў каня да свайго загону, усадзіў плуг у баразну, сеў на дышаль, закурыў, пачаў чакаць.Карпюк.
[Польск. dyszel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акрэдыта́цыя
(фр. accréditation, ад лац. accredere = давяраць)
афіцыйнае прызначэнне дыпламатычнага прадстаўніка пры ўрадзе іншай дзяржавы або пастаяннага прадстаўніка дзяржавы пры міжнароднай арганізацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гло́бус
(лац. globus = шар)
картаграфаваная мадэль зямнога шара (або іншай планеты), якая верціцца на вертыкальнай падстаўцы;
нябесны г. — аб’ёмнае адлюстраванне нябеснай сферы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лесбія́нка
(ад гр. Lesbos = назва вострава ў Эгейскім моры)
1) жыхарка вострава Лесбас;
2) жанчына, якая мае палавыя зносіны з іншай жанчынай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
руле́та
(фр. roulette, ад rouler = каціць)
мат. крывая, якую апісвае які-н. пункт крывой, што коціцца без слізгання па іншай, нерухомай крывой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Ператрун ’эстрагон, Artemisia dracunculus L.’ (Дэмб. 1). З назвы іншай расліны Pyrethrum (< ст.-грэч.πυρεθρον), якая цяпер па-лацінску называецца Tanacetum L. ’гііжма’ і таксама ужываецца як прыправа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скуёўдзіць ‘моцна памяць’ (чавус., Нар. сл.), скуёўдзіцца ‘сагнуцца, скорчыцца’ (Растарг.), ‘збянтэжыцца, разгубіцца’ (Сцяшк. Сл.). Гл. куёўдзіцца, этымалагічна непразрыстае. З іншай суфіксацыяй параўн. скуёўчыць (бярэз., вусн. паведамленне С. Запрудскага).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́дачаж.
1. Übergabe f -, -n, Áushändigung f -, -en, Áusgabe f -, -n; Ertéilung f -, -en, Áusstellung f -, -en канц. (дакумента); Áuszahlung f -, -en (выплата);
вы́дача ліцэ́нзіікамерц. Lizénzerteilung f;
вы́дача на ру́кіÁushändigung f;
2. (злачынца іншай дзяржаве) Áuslieferung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Абе́руч ’абедзвюма рукамі’, укр.обіруч, польск.oburącz ’тс’. Відаць, арэальнае новаўтварэнне, параўн. серб.-харв.оберучке ’тс’, утворанага па іншай мадэлі, гл. абое і рука. Карскі 2-3, 71, 89.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ляворвар ’рэвальвер’ (Шат.). Сапсаванае народнае рэвальвер, якое (праз рус.) з франц.revolver ’тс’. Аднак націскное о падказвае нам аб іншай крыніцы запазычання — польск.rewolwer, якое з англ.revolver ’тс’.