злачынствы ў сферы прадпрымальніцтва і іншай гаспадарчай дзейнасці

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

і́ншы

займеннік, азначальны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́ншы і́ншая і́ншае і́ншыя
Р. і́ншага і́ншай
і́ншае		 і́ншага і́ншых
Д. і́ншаму і́ншай і́ншаму і́ншым
В. і́ншага (адуш.)
і́ншы (неадуш.)		 і́ншую і́ншае і́ншых
і́ншыя
Т. і́ншым і́ншай
і́ншаю		 і́ншым і́ншымі
М. і́ншым і́ншай і́ншым і́ншых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іншамо́ўны, -ая, -ае.

1. Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове.

Іншамоўнае насельніцтва.

2. Які належыць іншай мове.

Іншамоўныя словы (запазычаныя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пага́нка

‘дрэнная, непаслухмяная жанчына; жанчына іншай веры’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пага́нка пага́нкі
Р. пага́нкі пага́нак
Д. пага́нцы пага́нкам
В. пага́нку пага́нак
Т. пага́нкай
пага́нкаю		 пага́нкамі
М. пага́нцы пага́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іншаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.

|| ж. іншаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. іншаве́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іншазе́мны, -ая, -ае.

3 іншай краіны, дзяржавы.

Іншаземныя звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гяу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мусульман: пагардлівая назва чалавека іншай веры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

counterpart [ˈkaʊntəpɑ:t] n.

1. кале́га, службо́вая асо́ба, яка́я займа́е аналагі́чную паса́ду (у іншай установе, у іншай краіне)

2. ко́пія, дубліка́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падхалту́рваць

‘час ад часу займацца іншай працай звыш асноўнай; час ад часу недобрасумленна працаваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падхалту́рваю падхалту́рваем
2-я ас. падхалту́рваеш падхалту́рваеце
3-я ас. падхалту́рвае падхалту́рваюць
Прошлы час
м. падхалту́рваў падхалту́рвалі
ж. падхалту́рвала
н. падхалту́рвала
Загадны лад
2-я ас. падхалту́рвай падхалту́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падхалту́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

innokształtny

іншай формы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)