і́ншы
займеннік, азначальны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
і́ншы |
і́ншая |
і́ншае |
і́ншыя |
| Р. |
і́ншага |
і́ншай і́ншае |
і́ншага |
і́ншых |
| Д. |
і́ншаму |
і́ншай |
і́ншаму |
і́ншым |
| В. |
і́ншага (адуш.) і́ншы (неадуш.) |
і́ншую |
і́ншае |
і́ншых і́ншыя |
| Т. |
і́ншым |
і́ншай і́ншаю |
і́ншым |
і́ншымі |
| М. |
і́ншым |
і́ншай |
і́ншым |
і́ншых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іншамо́ўны, -ая, -ае.
1. Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове.
Іншамоўнае насельніцтва.
2. Які належыць іншай мове.
Іншамоўныя словы (запазычаныя).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пага́нка
‘дрэнная, непаслухмяная жанчына; жанчына іншай веры’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пага́нка |
пага́нкі |
| Р. |
пага́нкі |
пага́нак |
| Д. |
пага́нцы |
пага́нкам |
| В. |
пага́нку |
пага́нак |
| Т. |
пага́нкай пага́нкаю |
пага́нкамі |
| М. |
пага́нцы |
пага́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іншаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.
Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.
|| ж. іншаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. іншаве́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іншазе́мны, -ая, -ае.
3 іншай краіны, дзяржавы.
Іншаземныя звычкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гяу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
У мусульман: пагардлівая назва чалавека іншай веры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падхалту́рваць
‘час ад часу займацца іншай працай звыш асноўнай; час ад часу недобрасумленна працаваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падхалту́рваю |
падхалту́рваем |
| 2-я ас. |
падхалту́рваеш |
падхалту́рваеце |
| 3-я ас. |
падхалту́рвае |
падхалту́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падхалту́рваў |
падхалту́рвалі |
| ж. |
падхалту́рвала |
| н. |
падхалту́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падхалту́рвай |
падхалту́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падхалту́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іншамо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які гаворыць на іншай мове; напісаны на іншай мове. Іншамоўнае насельніцтва. Іншамоўныя выданні. // Які належыць іншай мове. Іншамоўны ўплыў. Іншамоўныя словы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́рменны, -ая, -ае.
1. гл. фірма.
2. Які ўласцівы той ці іншай фірме або належыць ёй.
Ф. магазін.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
судакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Дадатковы даклад іншай асобы па якіх-н. пытаннях асноўнага дакладчыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)