бар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Перагародка, якая ставіцца як перашкода на бегавой дарожцы, арэне цырка і інш.
2. Наогул перашкода для чаго-н.
Супрацьапоўзневы б.
3. Рыса перад кожным з удзельнікаў дуэлі, якую яны не павінны пераступаць пры стральбе (уст.).
4. перан. Тое, што перашкаджае ажыццяўленню чаго-н., затрымлівае развіццё адпаведнай дзейнасці.
Гукавы б.
|| прым. бар’е́рны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Гано́рны ’ганарлівы’ (БРС). Укр. дыял. (зах.) гоно́рний. Як сведчыць націск у гэтых словах, яны, пэўна, з’яўляюцца запазычаннямі з польск. мовы. Параўн. польск. honorny ’тс’ (ад honor). Польск. honorny добра засведчана ў многіх польск. гаворках (гл. Карловіч, II, 189).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гадава́цца несов.
1. расти́;
яны́ тут нарадзі́ліся і ~ва́ліся — они́ здесь родили́сь и росли́;
2. страд. расти́ться; выра́щиваться, взра́щиваться; вска́рмливаться, выка́рмливаться; воспи́тываться; отра́щиваться; отпуска́ться; см. гадава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зрахава́цца, зрахуюся, зрахуешся, зрахуецца; зак.
Разм. Усё ўлічыўшы, падлічыўшы, дамовіцца, старгавацца. — Яны плацяць, як зрахаваліся... У нас дамоўленасць ёсць. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мінашука́льнік, ‑а, м.
Апарат для пошуку закладзеных мін. Воддаль працавалі мінёры. Яны ішлі па полі з доўгімі жэрдкамі-мінашукальнікамі. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрыма́цца, ‑аецца; зак.
Прыняцца — пра ўсё, многае. Зімою зайцы.. сапсавалі некалькі дрэўцаў, але.. [Мікодым] вясной адсадзіў іх, і яны папрымаліся. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́пелішча, ‑а, н.
Абл. Папялішча. Яны ўтраіх шчасліва перасядзелі ў блізкім лесавым хутарку фронт, прасядзелі пад руінамі, на попелішчы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпа́рніца, ‑ы, ж.
Абл. Перыяд найбольш напружанай працы, прыпар. — Так працавалі толькі ў прыпарніцу, а яны [калгаснікі] і цяпер узяліся. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пэ́ўна,
1. Прысл. да пэўны.
2. у знач. пабочн. Мабыць, мусіць, відаць. Марынка сэрцам адчувае, Што, пэўна, лішнія яны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.
Выняць са шчылін, адтулін у чым‑н. матэрыял, якім яны былі заканапачаны. Расканапаціць лодку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)