спагада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

1. Спачуваць, выяўляць спагаду да чыйго-н. гора, бяды.

С. чыёй-н. бядзе.

2. Праяўляць добразычлівасць, літасць да каго-, чаго-н.

С. вучням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каму-чаму.

1. Садзейнічаць, дапамагаць.

С. развіццю навукі.

2. Праяўляць добразычлівасць да каго-н.

С. суседу.

|| зак. паспрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спрыя́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

утылізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму-н., ужыць (ужываць) з карысцю.

У. адходы вытворчасці.

|| наз. утыліза́цыя, -і, ж.

|| прым. утылізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Пасава́ць ’падыходзіць, адпавядаць каму-, чаму-н.’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), драг. пасува́тэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц) запазычаны з польск. pasować ’тс’, якое з ням. passen ’тс’ (Варш. сл., 4, 78).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

therefore [ˈðeəfɔ:] adv. таму́, вось чаму́; такі́м чы́нам;

I think, therefore I am. Я думаю, значыць я існую.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hold-up [ˈhəʊldʌp] n.

1. зато́р, про́бка (пра рух);

What’s the hold-up? Чаму затрымка?

2. аграбле́нне, рабу́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

detriment [ˈdetrɪmənt] n. fml шко́да

to the detriment of smb./smth. на шко́ду каму́-н./чаму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

denominate

1.[dɪˈnɑ:mɪneɪt]

v.

дава́ць назо́ў чаму́, называ́ць, абазнача́ць

2. [dɪˈnɑ:mɪnət]

adj.

найме́нны (лік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

originate

[əˈrɪdʒəneɪt]

v.

1) дава́ць пача́так чаму́; заклада́ць, вынахо́дзіць што

2) паўстава́ць; пачына́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

даве́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; заг. даверся; зак., каму-чаму.

Аказаць каму‑, чаму‑н. давер’е, паспадзявацца на каго‑, што‑н. Пеця вырашыў даверыцца камісару. Ён расказаў пра ўсё. Сіняўскі. Пакінем яснасць на чарзе, Даверымся людскому лёсу. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)