грунт
1. (глеба) Bóden
адкры́ты грунт
2. (першы слой
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
грунт
1. (глеба) Bóden
адкры́ты грунт
2. (першы слой
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АЗУРЫ́Т
(ад
мінерал з класа карбанатаў, Cu3[(OH)CO3]2. Крышталізуецца ў манакліннай сінганіі. Мае 53,3% медзі. Утварае шчоткі і друзы пераважна дробных крышталёў, агрэгаты, канкрэцыі, шчыльныя масы, зямлістыя скопішчы. Колер цёмна-сіні, васільковы, блакітны. Бляск шкляны. Празрысты да паўпразрыстага.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БІ́ЙСК,
горад у Расійскай Федэрацыі, цэнтр раёна ў Алтайскім краі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
індыка́н
(ад
1) рэчыва, якое змяшчаецца ў некаторых раслінах (індыгаферы і
2) рэчыва, якое ўтвараецца ў арганізме жывёл з прадуктаў распаду бялку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
палі́тра
(
1) невялікая дошчачка з выразам для вялікага пальца, на якой мастак расцірае і змешвае
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
zusámmenlaufen
1) збяга́цца, сцяка́цца
2) зліва́цца (пра
3) збе́гчы (пра малако)
4) садзі́цца (пра матэрыю)
5) сыхо́дзіцца, супада́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
«БА́ЕР»
(Bayer A.G.),
хімічны канцэрн у Германіі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
я́ркий
1. я́ркі; (о пламени — ещё) зы́ркі;
я́ркий свет я́ркае святло́;
я́ркие кра́ски я́ркія
я́ркое пла́мя я́ркае (зы́ркае) по́лымя;
2.
я́ркий тала́нт я́ркі та́лент;
я́ркий приме́р я́ркі (яскра́вы) пры́клад.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
splash1
1. пляск, плёскат; усплёск;
fall into the water with a splash бу́хнуцца ў ваду́
2. пырска; пы́рсканне;
a splash of water пы́рскі вады́
3. пля́ма;
a splash of paint пля́ма
4.
♦
make/cause a splash нарабі́ць шу́му, зрабі́ць сенса́цыю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
літагра́фія
(ад літа- + -графія)
l) спосаб друку, пры якім адбітак атрымліваецца пераносам
2) малюнак, зроблены такім спосабам;
3) прадпрыемства або цэх, дзе друкуюць такім спосабам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)