тёртый

1. прич. цёрты; шарава́ны;

2. прич. цёрты; дра́ны; дзёрты; см. тере́ть​ 1, 2;

3. прил. цёрты;

тёртые кра́ски цёртыя фа́рбы;

◊

тёртый кала́ч цёрты кала́ч, быва́лы чалаве́к; прайдзісве́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)