шкаля́р, ‑а, м.
Разм.
1. Школьнік, вучань. І як ён [чэх] схібіў, збавіў тону, Прыняў пасіўна так удар! Успомніць сорам — як шкаляр! Колас. Хлапчукі пераважна з тых, хто ў школу яшчэ не ходзіць, але ёсць і шкаляры, якія цішком шуснулі з калоны і ўскарабкаліся на дрэва, каб падзівіцца на цуд. Навуменка.
2. Зніж. Пра дарослага чалавека з абмежаваным узроўнем ведаў, які не ўмее самастойна мысліць і дзейнічаць. Гэта Алесь гарлапаніць на двары. Да дваццаці чатырох гадоў дажыў, ды так шкаляром і застаўся. Пінчук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераця́гваць несов.
1. в разн. знач. перетя́гивать;
2. (передвигать) перетя́гивать, перета́скивать;
3. (перевязывать поперёк) перетя́гивать, перехва́тывать;
4. прост. (наносить удар) огрева́ть, перетя́гивать;
5. перен., разг. перетя́гивать, перема́нивать;
1-5 см. перацягну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сутыкне́нне н
1. (удар, штуршок) Zusámmenstoß m -es, -stöße; Zusámmenprall m -s, -e; Aufeinánderprallen n -s, -; Kollisión f -, -en;
2. перан (спрэчка) Wíderstreit m -es, -e; Kollisión f;
сутыкне́нне інтарэ́саў Interéssenkollision f;
3. (сутычка, бойка) Zusámmenstoß m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
conk
[kɑ:ŋk]
1.
n.
1) Brit., Sl. нос -а m.
2) Sl. галава́ f.
3) уда́р у галаву́
2.
v.t.
уда́рыць, саўгану́ць (асабл. у галаву́)
•
- conk out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
impact
1. [ˈɪmpækt]
n.
1) уда́р -у m., сутыкне́ньне n., калі́зія f.
2) уплы́ў -ву m.; узьдзе́яньне n.
2. [ɪmˈpækt]
v.
1) мо́цна ўціска́ць
2) удара́ць
3) сутыка́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Самарда́к ’удар па твары’, ’хвароба ў роце, калі баляць сківіцы’, ’пахмурны, упарты, маўклівы чалавек’, ’упартасць, маўклівасць’ (ТСБМ), самурда́ка ’ўпартасць, маўклівасць’ (Касп.), самарды́ка ’нягодніца’ (Мат. Гом.). Улічваючы пераважна ўсходнюю лакалізацыю гэтых лексем, магчыма выдзеліць прыст. са‑, якая тут часта ўжываецца замест з‑, с‑; тады да морда (гл.), асабліва параўн. разважанні аб роднасці ўсх.-слав. морда і славен. mrd ’грымаса’. Адсюль першаснае значэнне, відаць, было ’чалавек з выразам, грымасай незадаволенасці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
отража́ть несов.
1. (отбивать удар, нападение) адбіва́ць;
2. (воспроизводить изображение) адлюстро́ўваць, адбіва́ць; (лучи, колебательные движения и т. п.) физ. адбіва́ць;
3. (воспроизводить в образах) адлюстро́ўваць; (показывать) пака́зваць; (выражать) выка́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
karambol, ~u
м.
1. карамболь;
2. сутыкненне, удар;
karambol na szosie — сутыкненне (аварыя) на шашы (з удзелам некалькіх аўтамабіляў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адчува́льны прям., перен. чувстви́тельный, ощути́тельный, ощути́мый; (заметный — ещё) осяза́емый;
а. ўдар — чувстви́тельный (ощути́тельный, ощути́мый) уда́р;
гэ́та ве́льмі ~ныя выда́ткі — э́то весьма́ чувстви́тельные (ощути́тельные, ощути́мые) расхо́ды;
~ныя вы́нікі дзе́йнасці — ощути́мые (осяза́емые) результа́ты де́ятельности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
percussion
[pərˈkʌʃən]
n.
1) мо́цнае сутыкне́ньне n.; уда́р -у m. (аднаго́ це́ла аб друго́е)
2) страсе́ньне n.
3) Med. высту́кваньне n. (хво́рага)
4) Mus. пэрку́сіі pl. (уда́рныя інструмэ́нты)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)