Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
распу́тацца, ‑аецца; зак.
Вызваліцца ад таго, чым спутаны. Конь распутаўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ По́туль ’датуль, да таго месца, да таго часу’ (Янк. 1; Сцяшк. Сл.). Гл. патуль.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
го́рдасць, -і, ж.
1. Пачуццё ўласнай годнасці, самапавага.
Нацыянальная г.
2. Пачуццё задавальнення ад сваіх або чыіх-н. поспехаў.
Г. за сяброў.
3. Пра таго, кім (чым) ганарацца.
Сын — мая г.
4. Ганарыстасць, напышлівасць.
Яго абвінавачвалі ў празмернай гордасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зало́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Асоба, гвалтоўна кім-н. затрыманая для таго, каб прымусіць выканаць якія-н. абавязацельствы або патрабаванні тую дзяржаву, арганізацыю, да якой належыць гэта асоба.
|| ж.зало́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым.зало́жніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.
Застацца сядзець, утрымацца ад таго, каб устаць.
Хлопчык хвіліны на месцы не ўседзіць.
Хіба ў такую пагоду ўседзіш у хаце.
Ледзь уседзеў на месцы ад нечаканасці.
На гэтай пасадзе ён доўга не ўседзеў (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АНКЕ́ТА
(франц. enquête літар. расследаванне),
апытальны ліст для атрымання якіх-н. звестак пра таго, хто яго запаўняе, або адказаў на пытанні, складзеныя па пэўнай праграме (напр., у сацыялагічных апытаннях).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
узбе́гчы empórlaufen*vi (s), heráuflaufen*vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hináuflaufen*vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць);
узбе́гчы па ле́свіцы die Tréppe hináuflaufen* [heráuflaufen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
саскаўзну́цца, саскаўзну́цьабл. (her)ábgleiten* (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinábgleiten*vi (s), hinúntergleiten*vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); ábrutschen vi (s) (злазіць, спускацца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
саслі́згваць, саслізну́ць (her)ábgleiten*vi (s), herúntergleiten* (унапрамку да таго, хто гаворыць); hinábgleiten*vi (s), hinúntergleiten*vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); ábrutschen vi (s) (апаўзаць)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)