Verbum

курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

марахо́днасць, ‑і, ж.

Сукупнасць мараходных якасцей судна; прыгоднасць да мараплавання. Мараходнасць карабля.

гале́ра, ‑ы, ж.

Вялікае драўлянае мнагавёсельнае ваеннае судна (да пачатку 19 ст.).

[Іт. galera.]

адплыццё, ‑я, н.

Адыход (судна) ад берага; выхад у плаванне. Адплыццё парахода.

здрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак.

Дрэйфуючы, перамясціцца куды‑н. (пра судна, ільдзіну).

ры́бніца, ‑ы, ж.

1. Прамысловае рыбалоўнае судна.

2. Разм. Жан. да рыбнік.

сеткапад’ёмнік, ‑а, м.

Судна, аснашчанае спецыяльнымі машынамі для пад’ёму сетак і невадаў.

ску́тэр, ‑а, м.

Лёгкае быстраходнае спартыўнае судна з падвесным рухавіком; разнавіднасць, глісера.

[Англ. scooter.]

фрахто́ўшчык, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая дае судна для перавозкі грузаў.

цеплахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цеплахода, з’яўляецца цеплаходам. Цеплаходнае судна.