state​3 [steɪt] adj.

1. дзяржа́ўны;

state service дзяржа́ўная слу́жба;

a state boundary дзяржа́ўная мяжа́;

a state treaty дзяржа́ўная дамо́ва;

a state prisoner паліты́чны зняво́лены

2. які́ належыць шта́ту;

a State legislature заканада́ўчы о́рган шта́та;

a State prison турма́ шта́та (ЗША);

a State flower/bird/tree кве́тка/пту́шка/дрэ́ва як эмбле́ма яко́га-н. шта́та (ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

работа назоўнік | жаночы род

  1. Знаходжанне ў дзеянні, працэс ператварэння аднаго віду энергіі ў другі.

    • Адзінка работы (спецыяльны тэрмін).
    • Р. сэрца.

  2. Кола заняткаў, справа, дзейнасць.

    • Разумовая р.
    • Фізічная р.
    • Грамадская р.

  3. Служба, праца ў якой-н. установе, на якім-н. прадпрыемстве.

    • Паступіць на работу.
    • Сумяшчаць работу на заводзе з вучобай у тэхнікуме.

  4. множны лік: Дзейнасць па стварэнню, выпуску, апрацоўцы чаго-н.

    • Сельскагаспадарчыя работы.
    • Унутраныя работы ў новым доме.

  5. Прадукт працы, выраб, твор.

    • Выстаўка работ мастака.
    • Друкаваная р.

  6. Матэрыял, які знаходзіцца ў працэсе вырабу.

    • Прынесці работу дадому.

  7. Якасць або спосаб выканання чаго-н.

    • Замок кавальскай работы.
    • Пусціць у работу — даць прымяненне чаму-н.

|| памяншальна-ласкальная форма: работка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Людзі, людэ ’людзі’, ’сяляне, рамеснікі, рабочыя’, ’пабочныя асобы’, ’асабовы склад войска’ (ТСБМ, Бяльк., ТС, Сл. ПЗБ). Укр. лю́ди ’людзі’, ’просты люд’, ’мужчыны’, рус. лю́ди ’людзі’, ’падданыя’, ст.-рус. людиꙗ, люди ’вольныя людзі’, ’сведкі’, ’ніжэйшы слой грамадства’, ’падданыя, служба’, польск. ludzie ’людзі’, ст.-польск. ’падданыя’, ’сяляне’, каш. lëz̦e ’служанкі, слугі’, палаб. lʼäudʼe, н.-луж. luźe, в.-луж. ludźo, ludźe ’людзі’, ’публіка’; чэш. lidé, ст.-чэш. ľudé, ľudie, славац. ľudia, усх. ľuʒe ’тс’; славен. ljudjẹ̑ ’людзі, люд’, ’слугі’, серб.-харв. љу̑ди ’тс’, ’падданыя’, ’грамадзяне’, макед. луѓе ’людзі’, луди, људи ’сям’я’, балг. люде, люди, людйе, луге, лугьо́, ст.-слав. людиѥ. Прасл. lʼudьje < і.-е. *leudheies. Да люд (гл.) (Фасмер, 2, 545; Слаўскі, 4, 368–369; БЕР, 3, 577; Трубачоў, История терм., 168–170; Шустар-Шэўц, 12, 867).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ferry

[ˈferi]

1.

n., pl. -ries

1) перапра́ва f., ме́сца перапра́вы праз раку

2) паро́м -а m.

3) рэгуля́рная авіятра́нспартная слу́жба

2.

v.t.

1) пераво́зіць ло́дкай, паро́мам або́ парапла́вам

2) пераво́зіць самалётам

3) рабі́ць даста́ўкі самалётам

3.

v.i.

пераплыва́ць праз раку́ паро́мам або́ ло́дкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

услуже́ние ср.

1. уст. (служба) паслу́гі, -лу́г, ед. паслу́га, -гі ж.;

идти́ в услуже́ние ісці́ служы́ць;

находи́ться в услуже́нии а) служы́ць, быць слуго́й (служа́нкай); б) перен. быць на паслу́гах;

2. ирон. (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., слугава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

employ

[ɪmpˈlɔɪ]

1.

v.t.

1) браць на пра́цу; трыма́ць на слу́жбе, на пра́цы

2) ужыва́ць, скарысто́ўваць

to employ one’s time wisely — разу́мна скарысто́ўваць свой час

3) займа́цца

to employ oneself — займа́цца

2.

n.

слу́жба f.

workers in the employ of the government — працаўнікі́ на ўра́давай слу́жбе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ліне́йны

1. Líni¦en-, Lineár-, lineár;

ліне́йная ме́ра Längenmaß n -es, -e;

ліне́йнае ўраўне́нне матэм lineáre Gléichung;

2. вайск:

ліне́йны карабе́ль Kámpfschiff n -(e)s, -e;

3.:

ліне́йная слу́жба Líni¦endienst m -(e)s, -e;

4. у знач наз м вайск Líni¦enposten m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дру́жба ж Fréundschaft f -;

па дру́жбе aus Fréundschaft;

дру́жба памі́ж наро́дамі die Fréundschaft únter den Völkern;

◊ не ў слу́жбу, а ў дру́жбу tu [tun Sie] es mir zulíebe!;

дру́жба дру́жбй, а слу́жба слу́жбай in Díenstsachen hört die Fréundschaft auf; Dienst ist Dienst (und Schnaps ist Schnaps) (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

движе́ние ср.

1. в разн. знач. рух, род. ру́ху м.;

нет мате́рии без движе́ния и движе́ния без мате́рии няма́ матэ́рыі без ру́ху і ру́ху без матэ́рыі;

движе́ние маши́ны рух машы́ны;

у́личное движе́ние ву́лічны рух;

враща́тельное движе́ние вярча́льны рух;

поступа́тельное движе́ние паступа́льны рух;

слу́жба движе́ния слу́жба ру́ху;

во́льные движе́ния спорт. во́льныя ру́хі;

2. перен. (общественное) рух, род. ру́ху м.; (волнение) хвалява́нне, -ння ср.;

революцио́нное движе́ние рэвалюцы́йны рух;

движе́ние умо́в хвалява́нне ро́зумаў;

3. (побуждение) рух, род. ру́ху м.; (порыв) пары́ў, -ры́ву м.;

душе́вное движе́ние душэ́ўны рух, душэ́ўны пары́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

даста́ўка ж Zústellung f -, -en, Líeferung f -, -en; Ánlieferung f; Áuslieferung f; Überbríngung f -, -en; Zústelldienst m -es, -e (служба дастаўкі);

даста́ўка гру́за Líeferung der Last, Fráchtzustellung f;

даста́ўка на дом Líeferung ins Haus;

даста́ўка пі́сьмаў Bríefzustellung f; Áustragen der Bríefe;

апла́чваць даста́ўку Ánlieferung bezáhlen;

затры́мліваць даста́ўку Ánlieferung verzögern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)