ВЕЛЮ́Р
(ад франц. velours аксаміт),
тканіна, скура і інш. матэрыялы з мяккім ворсавым аксамітным добрым бокам: велюр-драп, велюр-аксаміт і інш. Вырабляюць з воўны (велюр-драп), са скуры свіней ці рагатай жывёлы хромавым дубленнем (хромавая замша). Выкарыстоўваюць на верхняе адзенне, галаўныя ўборы, абутак.
т. 4, с. 70
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пазадзіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Падняцца, задрацца ўгору — пра ўсё, многае. Пазадзіраліся наскі ў ботах. Пазадзіралася скура на пальцах. □ На даху гонта сатлела, сям-там пазадзіралася. Навуменка.
2. Разм. Загаліцца — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ко́жа ’скура’ (Сл. паўн.-зах., Ян., ТС, Бяльк.). Укр. кожа, рус. кожа, ст.-рус. кожа ’тс’, ст.-слав. кожа, балг. кожа, макед. кожа, серб.-харв. ко̏жа, славен. kóža ’тс’, польск. koża, чэш. kuže, славац. koža, в.-луж. koža, н.-луж. koža, палаб. tʼuza ’тс’. Адна з найбольш надзейных этымалогій увогуле: этымалогія Зубатага, AfslPh, 16, 396: koža < koz‑ja. Спачатку kozja (skora) ’казіная скура’. Аб іншых этымалогіях гл. Трубачоў, Эт. сл., 12, 36. Параўн. таксама апошнюю спробу тлумачэння Борысь ЗФЛ, 25, 1, 169–170.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
свярбе́ць, ‑біць; незак.
1. Выклікаць адчуванне казытлівага болю. Я помню, як яна [крапіва] апякае рукі: як агнём, на целе потым чырванеюць пухіры, яны пякуць і свярбяць, іх потым раздзіраеш да крыві і слініш — робіцца трохі лягчэй. Адамчык. // Адчуваць казытлівы боль (пра цела і яго часткі). Цела так свярбела ад поту і тырсы, што хацелася драць абедзвюма рукамі. Місько. Узмакрэла ад поту шыя, правае вока, быццам што трапіла туды, непрыемна свярбела. Савіцкі.
2. безас. перан. Разм. Пра неадольнае жаданне зрабіць што‑н. — Ну ж і свярбела стрэльнуць, — прызнаўся Амяллян. Грахоўскі.
•••
Рукі свярбяць у каго гл. рука.
Скура свярбіць гл. скура.
Язык свярбіць гл. язык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэрмата-
(гр. derma, -atos = скура)
першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які адносіцца да скуры, да скурных хвароб».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
еўрапео́ід
(ад лац. Europa + -оід)
прадстаўнік расы, для якой характэрна светлая скура, мяккія валасы, вузкі выступаючы нос, тонкія губы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
іхтыёз
(н.-лац. ichthyosis , ад гр. ichthys = рыба)
скурная хвароба, звычайна спадчынная, пры якой скура пакрыта цвёрдымі шурпатымі лускавінкамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
А́КНЕ КЕЛО́ІД,
сасочкавы дэрматыт галавы, склеразуючы фалікуліт патыліцы, хвароба мужчын. Існуе меркаванне, што ўзбуджальнік — залацісты стафілакок. На патыліцы на мяжы росту валасоў, зрэдку на падбародку з’яўляюцца дробныя вузельчыкі, якія групуюцца і зліваюцца паміж сабой. Скура робіцца цвёрдай, валасы растуць пучкамі. Пасля ўскрыцця фалікулярных вузельчыкаў застаюцца келоідныя рубцы.
т. 1, с. 198
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
skin1 [skɪn] n.
1. ску́ра; шку́ра;
a tender skin даліка́тная ску́ра;
stripped to the skin раздзе́ты дагала́;
wear smth. next to the skin насі́ць што-н. на го́лае це́ла;
save one’s skin ратава́ць сваю́ шку́ру;
sleep with/in a whole skin, keep a whole skin застава́цца цэ́лым і здаро́вым
2. шку́ра, фу́тра жывёлы;
the skin of a sheep аўчы́на;
cast/shed the skin мяня́ць ску́ру, ліня́ць
3. ску́ра, лупі́на, ску́рка;
the skin of a tomato ску́рка памідо́ра;
peel the skin of a potato лупі́ць бу́льбіну;
potatoes in skins бу́льба ў мундзі́рах
4. пе́нка, пле́ўка (малака)
♦
get soaked/wet to the skin прамо́кнуць да касце́й;
get under smb.’s skin infml раздражня́ць, злава́ць каго́-н.; зале́зці ў пячо́нку́;
have athick/thin skin быць нечуллі́вым/чуллі́вым;
nothing but skin and bone infml адна́ ску́ра ды косці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
velvet2 [ˈvelvɪt] adj.
1. аксамі́тавы, аксамі́тны;
velvet skin даліка́тная ску́ра
2. ці́хі, мя́ккі
♦
an iron hand/fist in a velvet glove ≅ на ву́снах – мёд, на сэ́рцы – лёд
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)