Страх ‘адчуванне небяспекі; боязь’, выкл. ‘страшна, жах’, прысл. ‘вельмі, надзвычайна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Страх ‘адчуванне небяспекі; боязь’, выкл. ‘страшна, жах’, прысл. ‘вельмі, надзвычайна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае колер снегу, малака;
2. Светлы, ясны.
3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўжываецца ў значэнні: контррэвалюцыйны, варожы Савецкай уладзе;
4.
5. Які мае белы колер скуры (пра расу).
6. Як састаўная частка некаторых заалагічных, батанічных, хімічных і інш. назваў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кінуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Кінуць вон, пазбавіцца ад чаго‑н. непатрэбнага, лішняга.
2. Выдаліць сілаю, выштурхнуць; выгнаць.
3. Выставіць, высунуць рэзкім рухам.
4. Выпусціць, вылучыць што‑н., вывергнуць.
5. Выслаць наперад ці ў які‑н. бок.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырво́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае афарбоўку аднаго з асноўных колераў спектра, што ідзе перад аранжавым; колеру крыві.
2. Звязаны з рэвалюцыйнай дзейнасцю, рэвалюцыйны; звязаны з савецкай дзяржавай, сацыялістычным ладам.
3.
4.
5.
6. Як састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obieg, ~u
1. вярчэнне; кругабег;
2. абарот; абарачэнне;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
откры́ть
1. (дверь, окно, шкатулку) адчыні́ць,
2. (начать) пача́ць, распача́ць; (собрание, заседание
откры́ть вое́нные де́йствия пача́ць (распача́ць) вае́нныя дзе́янні;
откры́ть съезд адкры́ць з’езд;
3. (положить начало существованию) адкры́ць,
откры́ть теа́тр адкры́ць тэа́тр;
4. (пустить, ввести в действие)
откры́ть во́ду
5. (предоставить) адкры́ць,
Вели́кая Октя́брьская социалисти́ческая револю́ция откры́ла но́вую э́ру в исто́рии челове́чества Вялі́кая Кастры́чніцкая сацыялісты́чная рэвалю́цыя адкры́ла но́вую э́ру ў гісто́рыі чалаве́цтва;
откры́ть возмо́жность адкры́ць (даць) магчы́масць;
6. (обнажить) адкры́ць,
откры́ть грудь адкры́ць гру́дзі;
7. (раскрыть) разгарну́ць,
откры́ть зонт разгарну́ць парасо́н;
откры́ть кни́гу разгарну́ць кні́гу;
8.
откры́ть за́говор вы́крыць загаво́р;
9.
откры́ть ду́шу адкры́ць душу́;
10. (о научных открытиях
откры́ть за́лежи руды́ адкры́ць пакла́ды руды́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
слёзы,
◊ кракадзі́лавы с. — крокоди́ловы слёзы;
асушы́ць (уце́рці) с. — осуши́ть (утере́ть) слёзы;
адны́ с. — а) одно́ го́ре; б) кот напла́кал;
абліва́цца (го́ркімі) ~за́мі — облива́ться (го́рькими) слеза́ми;
даць во́лю ~за́м — дать во́лю слеза́м;
залі́цца (го́ркімі) ~за́мі — зали́ться (го́рькими) слеза́ми;
ліць с. — лить слёзы;
глыта́ць с. — глота́ть слёзы;
умы́цца ~за́мі — умы́ться слеза́ми;
крыва́выя с. — крова́вые слёзы;
адалью́цца (каму, чые) с. — отолью́тся (кому, чьи) слёзы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
заве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце;
1. Ведучы, даставіць куды‑н.
2. Адвесці не туды, куды трэба.
3. Заснаваць, набыць што‑н., абзавесціся чым‑н.
4. Устанавіць, увесці.
5. і
6. Прывесці ў дзеянне,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрыт, ‑у,
1. Дасканаласць, умельства.
2. Фізічная лоўкасць, паваротлівасць; хуткасць у рухах.
3. Абаротлівасць, уменне ўладжваць справы; здольнасць знаходзіць выхад з любога становішча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пусты́ — у розных значэннях (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)