come [kʌm] v. (came, come)

1. прыхо́дзіць, прыязджа́ць

2. ісці́, е́хаць;

come! пайшлі́!;

I’m coming with you. Я іду з вамі/з табой.

3. набліжа́цца, падыхо́дзіць;

come nearer! падыдзі́ бліжэ́й!

4. дахо́дзіць, дасяга́ць;

come of age дасягну́ць ста́лага ўзро́сту;

come to power прыйсці́ да ўла́ды

5. надыхо́дзіць, настава́ць, набліжа́цца;

come to an end ско́нчыцца;

come to know спазна́ць;

come to nothing зве́сціся на нішто́;

things to come бу́дучае, бу́дучыня;

in years to come у бу́дучым;

It has come to stay. Гэта надоўга.

6. станаві́цца;

come undone расшпі́львацца, развя́звацца

7. здара́цца, адбыва́цца;

come true збыва́цца, спра́ўджвацца;

come what may а ўжо́ ж што бу́дзе; няха́й бу́дзе, што бу́дзе; што бу́дзе, то́е бу́дзе;

no harm will come to you нічо́га дрэ́ннага з табо́ю не зда́рыцца; табе́ нічо́га не пагража́е

8. з’яўля́цца, узніка́ць;

An idea came into my head./It came to me. У мяне з’явілася/ўзнікла думка.

9. пахо́дзіць, браць пача́так;

He comes from Minsk. Ён (родам) з Мінска.

come and go прыхо́дзіць і адыхо́дзіць, хадзі́ць сюды́ і туды́

come about [ˌkʌməˈbaʊt] phr. v. здара́цца, адбыва́цца

come across [ˌkʌməˈkr s] phr. v.

1. стаць зразуме́лым, прані́кнуць у свядо́масць

2. напатка́ць, натра́піць

come along [ˌkʌməˈl ŋ] phr. v.

1. з’яўля́цца

2. ісці́ ра́зам з кім-н.;

Сome along! Пойдзем! Паспяшайся!

3. паляпша́цца

come apart [ˌkʌməˈpɑ:t] phr. v. разва́львацца, распада́цца

come аround [ˌkʌməˈraʊnd] phr. v. апрыто́мнець, ачуня́ць, ачну́цца, апа́мятацца

come back [ˌkʌmˈbæk] phr. v.

1. успаміна́цца

2. вярта́цца

come back as wise as one went пайсці́ ні з чым

come by [ˌkʌmˈbaɪ] phr. v.

1. атрыма́ць, набы́ць, нажы́ць што-н.

2. захо́дзіць куды́-н.

come down [ˌkʌmˈdaʊn] phr. v.

1. па́даць, валі́цца; спада́ць

2. разбура́цца

3. змянша́цца, зніжа́цца

4. перахо́дзіць па трады́цыі

come forward [ˌkʌmˈfɔ:wəd] phr. v.

1. вы́йсці ўпе́рад

2. прапанава́ць свае́ паслу́гі, адгукну́цца

3. паступа́ць у про́даж

come in [ˌkʌmˈɪn] phr. v.

1. прыхо́дзіць, прыбыва́ць

2. увахо́дзіць

come off [ˌkʌmˈɒf] phr. v.

1. адшпі́львацца; зніма́цца, здыма́цца

2. адрыва́цца (пра гузік, дзвярную ручку і да т.п.)

3. сыхо́дзіць, схо́дзіць, зніка́ць (пра пляму); выпада́ць (пра валасы, зубы)

come on [ˌkʌmˈɒn] phr. v. набліжа́цца; з’яўля́цца ў прызна́чаны час/у сваю́ чаргу́ (пра акцёра, гульца і да т.п.)

come out [ˌkʌmˈaʊt] phr. v.

1. з’яўля́цца, паяўля́цца; прыхо́дзіць

2. выхо́дзіць (з друку)

3. выяўля́цца, станаві́цца вядо́мым (пра навіны, праўду і да т.п.)

4. страйкава́ць, бастава́ць

come over [ˌkʌmˈəʊvə] phr. v.

1. (to) прые́хаць здалёк; зайсці́ ненадо́ўга

2. авало́дваць, ахо́пліваць; уздзе́йнічаць, уплыва́ць, рабі́ць уплы́ў;

I can’t think what came over me. Не ведаю, што на мяне найшло.

come round [ˌkʌmˈraʊnd] phr. v.

1. захо́дзіць

2. апрыто́мнець, ачуня́ць

come through [ˌkʌmˈθru:] phr. v.

1. праніка́ць, прахо́дзіць наскро́зь, прасо́чвацца

2. паспяхо́ва спраўля́цца

come to [ˌkʌmˈtu:] phr. v. апрыто́мнець

come together [ˌkʌmtəˈgeðə] phr. v. збіра́цца ра́зам, аб’ядно́ўвацца

come up [ˌkʌmˈʌp] phr. v.

1. узыхо́дзіць, прараста́ць (пра расліны)

2. устава́ць, узыхо́дзіць (пра сонца)

3. здара́цца; з’яўля́цца, паяўля́цца

4. узніка́ць

5. (with) наганя́ць, зраўно́ўвацца

6. (to) падыхо́дзіць; дахо́дзіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mature

[məˈtʊr]

1.

adj.

1)

а) сьпе́лы, дасьпе́лы (плод)

б)

mature age — ста́лы век

a mature person — даро́слы чалаве́к

в)

mature wine дасьпе́лае, старо́е віно́

mature cheese — уле́жаны сыр

г) mature plans — до́бра абду́маныя, распрацава́ныя пля́ны

2) з тэ́рмінам плацяжу́, пла́тны

mature savings bonds — ашча́дныя бо́ны, які́я дасягну́лі тэ́рміну плацяжу́

2.

v.i.

1)

а) сьпець, высьпява́ць, дасьпява́ць (і пра плян)

б) станаві́цца даро́слым, ста́лым; стале́ць

2) падляга́ць выпла́це; настава́ць, прыхо́дзіць (пра тэ́рмін плацяжу́)

3.

v.t.

1) рабі́ць ста́лым, даво́дзіць да сьпе́ласьці

2) до́бра распрацо́ўваць (плян)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ле́зці ’ўзбірацца, залазіць, караскацца’, ’апускацца ўніз’, ’забірацца куды-небудзь, улазіць у што-небудзь’, ’пранікаць крадучыся’, ’змяшчацца’, ’выбівацца наверх’, красл. ’вылазіць, выпірацца’ (Бяльк., Касп., Яруш., ТСБМ, Сл. паўн.-зах.), ’надакучаць, назаліць, дражніцца’ ў выразе лезці ў вочы, лезці ў галаву (Шат., КЭС, лаг.; драг., в.-дзв., Сл. паўн.-зах.), беласт., драг. ’паўзці’, ’марудна ісці’, пруж., драг. ’падыходзіць, дакранацца’ (Сл. паўн.-зах.), ’моцна крычаць’, ’старанна рабіць’ у выразе із шкуры лезці (Ян.), драг. косэ лізуть ’падаюць валасы’ (Лучыц-Федарэц). Укр. лізти ’лезці, улазіць у што-небудзь, вылазіць’, ’поўзаць’, лі́заты ’лазіць’, рус. ле́зти, лезть ’уваходзіць куды-небудзь’, ’гразнуць’, польск. ležć (1‑я ас. lezę, ст.-польск. lazę) ’лезці’, н.-луж. lězć ’ісці, паўзці’, ’узбірацца’, в.-луж. lězć ’лезці’, чэш. lézti ’паўзці, цягнуцца’, ’прыходзіць не ў час’, ’паволі падаць, знікаць’, славац. liezť ’лезці’, славен. lę́sti, ст.-серб.-харв. љести, ле̏сти, ли̏сти ’паўзці, ускарасквацца’, сучаснае серб.-харв. ужываецца з прэфіксамі до‑, па‑, у‑ і замяняе дзеяслоў ѝћи ’ісці’, макед. дыял. љазʼа ’(дзіцё) рачкуе’, балг. ле́за, лезя ’лазіць, поўзаць’, ст.-слав. възлѣзѫ, лѣсти ’узбірацца’. Прасл. lěsti (lězǫ) ’паўзці, пасоўвацца наперад’. Самымі блізкімі адпаведнікамі з’яўляюцца балтыйскія мовы, у якіх прасл. ‑ě‑ адпавядае ‑ē‑: ст.-прус. līse (< *lēza) ’паўзе’, лат. lēžât ’ссоўвацца’, lēžuôt ’ісці паволі, цягнуцца’, літ. lė̃kštas ’плоскі’, lažà, lãžas ’паншчына’; параўн. яшчэ ст.-ісл. lágr ’нізкі’, с.-в.-ням. laege ’плоскі’, гал. laeg, ст.-грэч. λαχύς, англ. low ’нізкі’. Да і.-е. *lēg̑h‑ (Бернекер, 1, 715; Фасмер, 2, 476–477; Слаўскі, 4, 192–193; Скок, 2, 278–279; Шустар Шэўц, 11, 835; Бязлай, 2, 136).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Святы́ ‘надзелены абсалютнай дасканаласцю і чыстатой, боскай сілай’, ‘нябесны заступнік веруючых’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Стан.), сьвяты́й ‘тс’ (Бяльк.), у розных спалучэннях: святы́ Еры ‘свята Юр’я’, святы́ ве́чар ‘вечары ад Каляд да Новага года’ (Скарбы), святы́ дух ‘Тройца’ (Сл. ПЗБ), свята́я зямля́ ‘зямля-маці’ (там жа) і пад., ст.-бел. свѧтыи (Альтбаўэр); свентый ‘святы, свяшчэнны’ (Ст.-бел. лексікон) — з польскай. Укр. святи́й, рус. свято́й, ст.-рус. святъ, польск. święty, в.-луж. swjaty, н.-луж. swěty, чэш. svatý, славац. svätý, серб.-харв. све̑т, славен. svȇt, балг. свет, све́ти, макед. свет, ст.-слав. свѧтъ, свѧтыи, ‘тс’. Прасл. *svętъ ‘святы’. Бліжэйшыя адпаведнікі: літ. šveñtas ‘святы’, ст.-прус. swenta‑ у мясцовых назвах, ст.-інд. śvantas ‘працвітаючы’; гл. Траўтман, 311; Покарны, 630; Фасмер, 3, 585. Лат. svèts ‘святы, свяшчэнны’ запазычана, паводле Мюленбаха і Эндзеліна (3, 1156), з славянскіх моў. Паводле Брукнера (537), Махэка₂ (594), сакральны сэнс славянскае слова набыло толькі пасля прыняцця хрысціянства. Як сведчаць язычніцкія імёны Святаполк, Святавіт, паралельныя імёнам Яраполк, Яравіт, слав. *svęt‑ значыла ‘моцны’; Святаполк — ‘моцны сваімі палкамі, маючы моцныя палкі’. Адносна польск. święty выказваецца меркаванне пра першапачатковае значэнне ‘моцны ў стасунку да магіі’, якое пры хрысціянізацыі пад чэшскім уплывам было заменена значэннем ‘кананізаваны за маральную чысціню і дабрадзейнасць’ (Басай-Сяткоўскі, Słownik, 386). Глухак (597–598), Сной₁ (623), Борысь (623) прасл. *svętъ узводзяць далей да і.-е. *kʼu̯en‑to‑ ‘святкаваць, урачыста прыходзіць’. Агляд семантыкі індаеўрапейскіх і славянскага слова гл. Тапароў, Этимология–1986–1987, 3 і наст.; Шустар-Шэўц, 1390; БЕР, 6, 541–542; Астроўскі, Этимология–2003–2005, 162–173.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

one1 [wʌn] num., n. лі́чба адзі́н;

one, two, three… раз, два, тры…;

one and a half паўтара́;

chapter one глава́ пе́ршая;

The baby is only one. Дзіцяці толькі год;

He’ll come at one. Ён прыйдзе а першай гадзіне;

last but one перадапо́шні;

(come) in ones and twos (прыхо́дзіць) па адны́м і па дво́е;

one or two не́калькі; няшма́т;

one day адно́йчы

one after another адзі́н за адны́м;

one and all dated, infml усе́ да аднаго́;

be at one with smb. fml быць заадно́ з кім-н., быць ца́лкам зго́дным з кім-н.;

He looks after number one. Ён дбае толькі пра свае інтарэсы;

It’s all one to me. Мне ўсё роўна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flock

I [flɑ:k]

1.

n.

1) чарада́ (пту́шак, аве́чак, ко́заў)

a flock of geese — чарада́ гусе́й

flocks and herds — аве́чкі й рага́тая жывёла

2) гру́па, гурт, нато́ўп

to come in flocks — прыхо́дзіць гу́ртам, нато́ўпам, гру́памі

3) парафія́не аднае́ царквы́, па́ства f.

2.

v.i.

зьбіра́цца; зьбіва́цца (у ку́чу), то́ўпіцца

The children flocked around the Christmas tree — Дзе́ці то́ўпіліся вако́л ялі́нкі

II [flɑ:k]

1.

n.

1) касмы́к -а́ m., касмычо́к -ка́ m., dim.о́ўны, баво́ўны); пучо́к -ка́ m.; па́сма f. (валасо́ў)

2) па́часкі pl. only, па́часьсе (лёну, во́ўны, баво́ўны)

2.

v.t.

набіва́ць, напі́хваць па́часкамі (матра́с, паду́шку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wchodzić

wchodzi|ć

незак.

1. уваходзіць;

z kim w umowę — прыходзіць да пагаднення з кім;

ustawa wchodzić w życie — закон уваходзіць у сілу;

2. падымацца, узыходзіць;

wchodzić po schodach — падымацца па лесвіцы;

3. (пра мора, сушу) урэзвацца, укліньвацца, выступаць;

4. уваходзіць, змяшчацца;

komu w drogę — заступаць каму дарогу;

wchodzić w szczeguły — паглыбляцца ў падрабязнасці (дэталі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nkommen

*

1.

vi (s)

1) прыязджа́ць, прыхо́дзіць, прыбыва́ць (куды-н. – in D)

2) (auf A) зале́жаць (ад каго-н., чаго-н.), вызнача́цца (кім-н., чым-н.)

3) атрыма́ць ме́сца

er ist als rbeiter ngekommen — ён уладкава́ўся рабо́чым

4)

es kommt drauf an… — у залежнасці ад абста́він, гэ́та зале́жыць ад…

2.

vt апано́ўваць

die Furcht kam ihm an — ім авало́даў страх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zgehen

*

1.

vi (s)

1) ісці́, накіро́ўвацца

auf j-n, auf etw. (A) ~ — падыхо́дзіць [набліжа́цца] да каго́-н., чаго́-н.

2) зачыня́цца (пра дзверы і г.д.); сыхо́дзіцца, зашпі́львацца (пра вопратку)

3) дахо́дзіць па прызначэ́нні; прыхо́дзіць, прыбыва́ць

ein Brief ging mir zu — я атрыма́ў ліст [пісьмо́]

4)

spitz ~ — завастра́цца, канча́цца вастрыём

2.

vimp (s) адбыва́цца, быць, здара́цца

es ging da lstig zu — там было́ ве́села

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

report

[rɪˈpɔrt]

1.

n.

1) паведамле́ньне

2) справазда́ча f., справазда́ньне n.

3) Milit. ра́парт -у m., данясе́ньне n.

4) по́галас -у m., пагало́скі pl., чу́ткі pl.

report has it that — хо́дзяць чу́ткі, што

2.

v.t.

1) паведамля́ць, раска́зваць (пра што-н. ба́чанае, чу́тае)

2) здава́ць афіцы́йную справазда́чу з чаго́-н.

3) даклада́ць, піса́ць справазда́чу або́ данясе́ньне аб чым-н.

4) рапартава́ць, здава́ць ра́парт

5) зьбіра́ць ве́сткі для газэ́ты, ра́дыё

6) зьяўля́цца

to report for duty at 9 A.M. — прыхо́дзіць на пра́цу або́ слу́жбу а 9-ай ра́ніцы

7) дано́сіць на каго́-н.

to report one to the police — дане́сьці на каго́-н. у палі́цыю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)