abstemious

[əbˈsti:miəs]

adj.

1) стры́маны; памярко́ўны (асаблі́ва ў ядзе́ньні, піцьці́)

2) ве́льмі про́сты, абмежава́ны

an abstemious diet — ве́льмі абмежава́ная дые́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

artless

[ˈɑ:rtləs]

adj.

1) неартысты́чны; неабву́чаны, некваліфікава́ны

2) няві́нны, адкры́ты, няхі́тры, про́сты, наі́ўны

3) натура́льны, няшту́чны

artless beauty — натура́льная прыгажо́сьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

chaste

[tʃeɪst]

adj.

1) цно́тны, цнатлі́вы, няві́нны; чы́сты, чэ́сны

2) прысто́йны, сьці́плы

3) Figur. про́сты (у сты́лі, гу́сьце), няшма́т аздо́блены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

informal

[ɪnˈfɔrməl]

adj.

1) нефарма́льны; неафіцы́йны; без датрыма́ньня фарма́льнасьцяў

2) про́сты, во́льны; штодзённы (пра во́пратку)

3) гутарко́вы, размо́ўны, нелітарату́рны (сло́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

straightforward

[,streɪtˈfɔrwərd]

1.

adj.

1) сумле́нны; шчы́ры, адкры́ты

2) які́ ідзе́ або́ вядзе́ про́ста напе́рад; про́сты, про́сталіне́йны

2.

гл. straightforwards

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ні́зкі, -ая, -ае; ні́жэйшы.

1. Малы па вышыні, які знаходзіцца на невялікай вышыні ад зямлі.

Нізкае дрэва.

Н. плот.

Ляцець нізка (прысл.).

2. Які не дасягнуў звычайнай сярэдняй нормы, пэўнага ўзроўню.

Н. ціск.

Нізкая тэмпература.

3. Дрэнны па якасці або наогул дрэнны.

Нізкая якасць драўніны.

4. перан. Подлы, ганебны.

Н. учынак.

Так рабіць нізка (у знач. вык.).

5. У 18 — пачатку 19 ст. пра стыль мовы: звычайны, просты, не прыняты ў літаратуры.

6. Невялікай вышыні (пра гукі, голас і пад.).

Н. бас.

Н. голас.

Спяваць нізка (прысл.).

|| памянш.-ласк. ні́зенькі, -ая, -ае (да 1 знач.).

|| наз. ні́засць, -і, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сці́пла прысл, сці́плы

1. beschéiden;

2. (просты, без прэтэнзій на раскошу) éinfach, ánspruchslos;

жыць сці́пла in beschéidenen Verhältnissen lében;

3. (нязначны, невялікі) ärmlich, dürftig, karg;

сці́плы заро́бак kärglicher Verdíenst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

mere

[mɪr]

adj, superl. merest

нічо́га і́ншага, як; звыча́йны, про́сты; то́лькі

The cut was the merest scratch — Парэ́з быў звыча́йнай дра́пінай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

casual

[ˈkæʒuəl]

1.

adj.

1) выпадко́вы, непрадба́чаны, мімабе́глы

a casual meeting — выпадко́вае спатка́ньне

a casual glance — мімабе́глы по́зірк

2) про́сты, бесцырымо́нны

casual manners — про́стыя мане́ры

3) часо́вы, няста́лы

casual laborer — рабо́тнік, які́ ня ма́е ста́лае пра́цы

4) про́сты, выго́дны

casual clothing — выго́дная во́пратка

2.

n.

часо́вы рабо́тнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыхі́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць прыхільнага. Прыхільнасць адносін.

2. Прыхільныя, добразычлівыя, спагадлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.; сімпатыя. Загарэлы абветраны твар капітана быў адкрыты, просты, выклікаў прыхільнасць сваімі правільнымі прыгожымі рысамі. Краўчанка. Дзед Юрка дзядзьку паважае І да яго прыхільнасць мае. Колас.

3. Схільнасць да якога‑н. занятку, да якіх‑н. спраў, учынкаў. — Тут кажуць, што ты маеш вялікую прыхільнасць да радыё, — усміхнуўшыся, сказаў Радзюку Паходня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)