Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
diamond
[ˈdaɪmənd]
n.
1) дыя́мант -а m., брылья́нт -а m.
2) Geom. ромб -а m.
3) зво́нка, бу́бна f. (у ка́ртах)
4) Sportпляцо́ўка для бэйсбо́лу
diamond cut diamond — найшла́ каса́ на ка́мень
•
- diamonds
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ábsatz
m -es, -sätze
1) абца́с
2) абза́ц; но́вы радо́к
3) па́ўза, пярэ́рва, перапы́нак
4) збыт (тавараў)
5) (ле́свічная) пляцо́ўка
6) аса́дак, адсто́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Паве́ць, паве́тка ’пляцоўка пад страхой на слупах, прызначаная для хавання чаго-н. ад дажджу, непагоды; памяшканне, дзе звычайна складаюць дровы, дрывотнік’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Шат., Касп., КЭС, лаг., Сцяшк.), пове́ць (ТС), паве́тка (Сл. ПЗБ). Рус.дыял.пове́ть ’страха, навес, хлеў, адрына’, укр.пові́тка ’хлеў, навес’. Паводле Міклашыча (387), ад веяць. Больш пераканаўчай здаецца версія Машынскага (JP, 37, 1957, 297) аб роднаснасці са слав.jata (падрабязна гл. аб гэтым вятка, ятка2) і рэканструкцыя гэтага слова як po‑(v)ětь (Гл. яшчэ Фасмер, 3, 293 і наст.). Мартынаў (Лекс. Палесся, 11) крыніцай лексемы лічыць усх.-балт.*pa‑vietas, якое суадносіцца з літ.vietà ’месца’ (усх.-літ.vietà ’хаваць’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Палоня ’бязлесае месца’ (Выг.), полон ’бязлесае месца, луг, сенажаць’, полонʼнʼа, полонʼка ’луг, паша’, пулон’ ’адкрытае месца без лесу і хмызняку’ (Талстой, Геогр. терм., 74, зах.-палеск.). Польск.ріопіа ’лужайка ў лесе’, паўдн.-польск.piania ’прастора (вялікая плошча поля і лесу)’, ’раўніна’, н.-луж.plon, ptona ’адкрытае месца, на якім няма дрэваў; раўніна’, чэш.plan, plane ’раўніна; пласкагор’е; пляцоўка ў гарах’, славац.plan ’тс’, серб.-харв.дыял.plana ’вялікая паляна, лужайка ў лесе’, славен.planja ’альпійскі луг, паша’, дыял.plana ’раўніна’. Прасл.роіпь, polnbja. Дэрываты ад прасл. прыметніка polпь < роГе (гл. Брукнер, 422; Скок, 2, 675 і наст.). Падрабязны агляд семантыкі слова і літаратуры гл. Талстой, там жа, 74 і наст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ground1[graʊnd]n.
1. зямля́;
above/below ground над/пад зямлёй;
The house was burned to the ground. Дом быў спалены дашчэнту.
2. гле́ба; грунт;
stony/sandy ground камяні́стая/пясча́ная гле́ба
3.pl.groundsпляцо́ўка, уча́стак;
football grounds футбо́льнае по́ле;
sports grounds спарты́ўная пляцо́ўка
4.звыч.pl.grounds падста́ва;
What were his grounds for the divorce? Якія былі ў яго падставы для разводу?
5. по́гляд, пазі́цыя
6. фон, по́ле;
white flowers on a blue ground бе́лыя кве́ткі на блакі́тным по́лі/фо́не
7.electr. зазямле́нне
♦
gain ground дасяга́ць по́спеху;
lose ground стра́чваць дасягне́нні;
hold/stand one’s ground стая́ць на сваі́м/не саступа́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
каро́мысел, ‑ела, м. ікаро́мысла, ‑ела, н.
1. Драўляная дуга з выемкамі або кручкамі на капцах для пераносу на плячах вёдзер і інш. грузаў. Я ішоў напярэймы чалавеку, які, не спяшаючыся, нёс на каромысле два вядры вады.Асіпенка.[Жанчына] паправіла каромысел на плячах і заспяшалася да калодзежа.Дудо.
2.Абл. Ворчык. Я зняў з каромысла пастронкі і пусціў Арла на мяжу.Якімовіч.
3. Рычаг у некаторых механізмах. Каромысла з рамай парушыла раўнавагу, і пляцоўка цялежкі маленькага крана пачала намервацца стаць на дыбкі.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́сцік, ‑а, м.
1.Памянш.да мост (у 1 знач.); невялічкі мост. Пад нагамі заскрыпелі дошкі маленькага мосціка праз раўчук.Шамякін.І неяк міжвольна перакідаецца мосцік паміж учарашнім днём і заўтрашнім.Шахавец.
2. Тое, што і мост (у 2, 4 знач.).
3. Высокая пляцоўка, узвышэнне на караблях, некаторых машынах для назірання за чым‑н., камандавання. Капітанскі мосцік. □ Марына адной рукой ухапілася за поручань, а другой ускінула кошык на паравозны мосцік.Кавалёў.Недзе там, на мосціку камбайна, стаяў і тоўсты Амархан.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВІ́ШЧЫН,
гарадзішча канца 11 — сярэдзіны 13 ст. паміж в. Вішчын і Кісцяні Рагачоўскага р-на Гомельскай вобл., на беразе Дняпра. Пляцоўка ўмацавана 3 лініямі валоў і равоў, знаходзіцца на месцы стаянкі эпохі мезаліту і ранняга неаліту. Выяўлены рэшткі абарончай сцяны, свірна, майстэрні ювеліра, 6 наземных драўляных пабудоў (у 2 жытлах захаваліся рэшткі печаў і падлогі). Знойдзены разнастайны гасп. інвентар, прадметы ваен. справы, бытавыя рэчы і ўпрыгожанні з каляровых і каштоўных металаў, імпартны посуд, Вішчынскі скарб. Верагодна, гарадзішча было феад. сядзібай-замкам. Знаходка віслай свінцовай пячаткі Мсціслава Расціславіча Храбрага сведчыць пра сувязь замка з дынастыяй смаленскіх князёў.