чынII м кніжн (пасада) Denstgrad m -(e)s, -e, Rang m -(e)s, Ränge; Würde f -, -n (званне; царк сан);

ні́жні чын вайск гіст Gemine m -n, -n;

мець высо́кі чын inen hhen Rang bekliden;

пазбаўля́ць чыно́ў ller Würden entkliden;

чалаве́к у чына́х ein Mann in Amt und Würden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кіру́ючы кніжн führend, litend; lnkend; regerend; mßgebend; Leit-; rchtungsgebend;

кіру́ючы рабо́тнік Liter m -s, -;

кіру́юч пры́нцып Litsatz m -es, -sätze;

кіру́ючая паса́да, кіру́ючая рабо́та ine litende Stllung;

кіру́ючыя о́рганы die litenden Orgne;

быць на кіру́ючай паса́дзе ine litende Tätigkeit us¦üben;

прызна́чыць на кіру́ючую паса́ду j-m ine litende Fnktion übertrgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

opening1 [ˈəʊpnɪŋ] n.

1. адту́ліна, шчы́ліна;

an opening in a wall дзі́рка ў сцяне́;

an opening in the clouds прасве́т у во́блаках

2. пача́так;

the opening of a film пача́так фі́льма

3. адкрыццё (выставы, канферэнцыі і да т.п.);

the opening of an exhibition адкрыццё выста́вы

4. вака́нсія;

We have an opening for an engineer. У нас ёсць вакантная пасада інжынера.

5. спрыя́льная магчы́масць, зру́чны вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Platz

m -es, Plätze

1) ме́сца

2) пло́шча, пляц

~ mchen — саступа́ць ме́сца

nhmen Sie ~! — сяда́йце!

auf die Plätze! — на старт!

~ gemcht!, ~ da! — адхіні́ся!, набо́к!

den rsten ~ belgen — спарт. заня́ць пе́ршае ме́сца

3) ме́сца, паса́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

fotel, ~u

м. фатэль; мяккае крэсла;

fotel na biegunach — крэсла-гушкалка;

zagłębić się w ~u — усесціся ў фатэль (крэсла);

fotel ministerialny (prezesowski) — пасада міністра (старшыні);

fotel wyrzucany ав. крэсла-катапульта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Amt

n -(e)s, Ämter

1) паса́да, слу́жба

ein ~ bekliden, im ~ sthen* — займа́ць паса́ду

sines ~es enthben* — вызвалі́ць ад паса́ды

in ~ ntreten* — прыступі́ць да выкана́ння абавя́зкаў

2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства

das uswärtige ~ — міністэ́рства заме́жных спраў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

responsible

[rɪˈspɑ:nsəbəl]

adj.

1) адка́зны

to be responsible for — быць адка́зным за каго́-што

to be responsible to — быць адка́зным перад кім

2) быць прычы́най чаго́

The bad weather is responsible for the small attendance — Благо́е надво́р’е — прычы́на мало́е наве́двальнасьці

3) го́дны даве́ру, надзе́йны, пэ́ўны

a very responsible position — ве́льмі адка́зная паса́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́льны, -ая, -ае.

1. Свабодны, незалежны.

Вольныя людзі.

Вольная праца.

2. Свабодны, нічым не абмежаваны.

Вольнае жыццё.

В. вецер.

Вольнаму воля (пра чалавека, які можа паступаць па сваім меркаванні).

3. Нікім, нічым не заняты.

Вольнае месца ў вагоне.

Вольная пасада (вакантная). Вольная хвіліна.

4. Не абмежаваны якімі-н. перашкодамі, прадметамі, бязмежны; які знаходзіцца на свабодзе.

В. акіян.

В. ход.

5. Не абмежаваны якімі-н. правіламі, законам.

В. продаж сельскагаспадарчых прадуктаў.

6. Нястрыманы, які выходзіць за межы прынятых норм.

Вольнае абыходжанне.

7. Свабодалюбны.

Вольная думка, натура.

8. Не заціснуты, не замацаваны ў чым-н.

В. канец вяроўкі.

Вольныя рухі або практыкаванні — гімнастычныя практыкаванні без прылад.

Вольны верш — від рыфмаванага сілаба-танічнага верша, у якім у адвольнай паслядоўнасці спалучаюцца радкі з рознай колькасцю стоп.

Вольны горад — самастойны горад-дзяржава ў Сярэднія вякі.

Вольны пераклад — не літаральны пераклад.

Вольны стыль — у спартыўных спаборніцтвах: стыль плавання, які выбірае сам плывец.

Па вольным найме — аб службе неваенных у ваеннай установе.

|| наз. во́льнасць, -і, ж. (да 2, 5 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

job

[dʒɑ:b]

1.

n.

1) рабо́та f., зада́ньне n.

2) пра́ца f.; паса́да, слу́жба f.

out of job — бяз пра́цы

2.

adj.

зьдзе́льны (пра рабо́ту); наня́ты для выкана́ньня пэ́ўнае рабо́ты

3.

v.t.

1) пераку́пліваць, перакупля́ць (тава́ры)

2) браць або́ дава́ць у на́ймы (каня́, воз)

4.

v.i.

1) працава́ць нерэгуля́рна або́ зьдзе́льна

2) быць ма́клерам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

godność

godnoś|ć

ж.

1. годнасць;

~ć ludzka — чалавечая годнасць;

2. становішча; пасада;

piastować wysokie ~ci — займаць высокія пасады;

godność kościelna — духоўны сан;

3. прозвішча;

jak Pana (Pani) ~ć? — якое ваша прозвішча?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)