міжрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны паміж рэкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надперано́ссе, ‑я, н.

Месца паміж бровамі, вышэй пераносся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́меж ’поруч, побач’ (ТСБМ), ’побач, праз мяжу’ (ЖНС), ’паміж’ (Бяльк.), поміж ’паміж’ (ТС). Польск. pomiędzy ’паміж’, między ’тс’, славац. pomedzi ’паміж’, pomedzie ’мяжа’. Ад по- і меж (гл.). Параўн. поме́жнік (гл. памежнік) ’сусед па палетку’ (ТС). Гл. яшчэ мяжа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

водападзе́л, ‑у, м.

Узвышша, якое падзяляе басейны некалькіх рэк. // перан. Аб мяжы паміж супрацьлеглымі, але цесна звязанымі паміж сабой з’явамі, падзеямі, суджэннямі. Так мог пісаць толькі сапраўдны рэвалюцыянер-дэмакрат, які рабіў выразны водападзел паміж афіцыяльнай Расіяй Мікалая Крывавага і Расіяй Пушкіна, Герцэна, Чарнышэўскага і Някрасава. Майхровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сумі́ж ’побач’, ’паміж’ (Гарэц.), ’паміж’ (Ласт.). З су- і між, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clearing [ˈklɪərɪŋ] n.

1. ачы́стка, расчы́стка

2. прага́ліна, прага́л, паля́на

3. finance клі́рынг, безная́ўны разлі́к памі́ж ба́нкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scuffle [ˈskʌfl] n. бо́йка;

Scuffles broke out between police and demonstrators. Паміж паліцыяй і дэманстрантамі пачаліся бойкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

антыцыкло́н, -у, м. (спец.).

Зона ўстойлівага павышанага атмасфернага ціску, якая знаходзіцца паміж цыклонамі і характарызуецца ясным, сонечным надвор’ем.

|| прым. антыцыкло́нны, -ая, -ае, антыцыклані́чны, -ая, -ае і антыцыклана́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

У семіётыцы, мовазнаўстве: кірунак, які вывучае адносіны паміж сродкамі мовы і тымі, хто гэтымі сродкамі карыстаецца; самі такія адносіны.

|| прым. прагматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)