кірава́цца несов.

1. (чым) руково́дствоваться, руководи́ться; сле́довать (чему);

к. пра́вілам — руково́дствоваться пра́вилом, сле́довать пра́вилу;

2. (на што, да чаго, куды) прям., перен. направля́ться, брать (держа́ть) направле́ние (на что, к чему, куда);

к. на ту́ю вёску — брать (держа́ть) направле́ние на ту дере́вню;

3. страд. управля́ться; руководи́ться; направля́ться; см. кірава́ць1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склон м. грам. Ksus m -, -, Fall m -s, Fälle;

кірава́ць склонам inen Ksus regeren;

назо́ўны склон Nminativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];

ро́дны склон Gnitiv [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];

дава́льны склон Dtiv [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];

вінава́льны склон kkusativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];

ме́сны склон Lkativ [-ti:f] m -s, -e [-ti:və];

ужыва́нне склонаў Ksusgebrauch m -(e)s;

уско́сны склон bhängiger Ksus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

1. кім-чым. Кіраваць на працягу нейкага часу. За адзін учарашні дзень Грышка паспеў пабываць у кабіне магутнага тралёвачнага трактара і пакіраваць лесавозам. Паслядовіч. — Дык от, Галіна Казіміраўна, .. вам давядзецца пакіраваць калгасам, пакуль вернецца Леўчык. Сабаленка.

2. Разм. Тое, што і накіраваць (у 1, 2 знач.). Шашура прайшоў у канец палоскі, налёг на ручкі, перавёў плуг на другі край вагона і накіраваў назад. Мележ. Людзі з першай жа хвіліны пакіравалі свае думкі да пераспелага жыта. Чорны.

3. Разм. Тое, што і накіравацца (у 1 знач.). [Зося] прабегла ўсю сценку, павярнула да скрыжаваных дарог, абагнула іх і пакіравала ў бок пасекі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напо́мніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

1. аб кім-чым, пра каго-што і без дап. Прымусіць успомніць, прывесці на памяць, звярнуць увагу на каго‑, што‑н. Напомніць аб сваім існаванні. Напомніць пра свае заслугі. □ [Сцёпка] напомніў тут словы Леніна аб тым, што і кухарка павінна ўмець кіраваць дзяржавай. Колас. [Шугаеў:] Я хачу табе напомніць, што галоўнага інжынера назначае і знімае міністр. Крапіва.

2. каго-што. Здацца падобным на каго‑, што‑н., выклікаць успамін пра каго‑, што‑н.; нагадаць. Прахожы напомніў сябра. Возера напомніла мора. □ Твар чалавека напомніў штосьці даўно знаёмае, крануў балючую струнку не то з дзяцінства, не то з юнацтва, і я пачаў пільна сачыць за гэтым чалавекам. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

control1 [kənˈtrəʊl] n.

1. кірава́нне

2. кантро́ль, праве́рка

3. стры́манасць, самавало́данне

4. рэгуліро́ўка, рэгулява́нне

5. tech. рыча́г; ру́чка

6. pl. controls панэ́ль кірава́ння;

a control tower aeron. кантро́льна-дыспе́тчарскі пункт;

be in control (of) мець свой уплы́ў, кірава́ць, кантралява́ць;

bring under control падпара́дкаваць свайму́ ўплы́ву;

get beyond/out of control вы́йсці з-пад кантро́лю/уплы́ву;

lose control стра́ціць кантро́ль/самавало́данне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sail2 [seɪl] v.

1. плы́сці пад ве́тразямі;

sail round the world рабі́ць кругасве́тнае падаро́жжа

2. кірава́ць (яхтаю, лодкаю і да т.п.)

3. пуска́ць кара́блікі

4. адплыва́ць, адыхо́дзіць (пра судна)

5. паво́льна ру́хацца;

She sailed into the room. Яна прайшла ў пакой як пава.

sail against the wind плы́сці су́праць цячэ́ння;

sail close to the wind мо́цна рызыкава́ць, хадзі́ць па кра́і про́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trust1 [trʌst] n.

1. даве́р, даве́р’е; ве́ра

2. адка́знасць, абавя́зак

3. law апе́ка (над маёмасцю);

a trust fund падапе́чны фонд;

hold in trust кірава́ць па даручэ́нні

4. econ. трэст; канцэ́рн;

a vertical trust вертыка́льны трэст

leave smth. in smb.’s trust даве́рыць што-н. каму́-н.;

take smth. on trust прыма́ць што-н. напаве́р, ве́рыць на сло́ва; браць у крэды́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

повелева́ть несов., книжн. (кем-, чем-л. управлять) кірава́ць; (командовать) кама́ндаваць; (приказывать) зага́дваць; (заставлять) прымуша́ць (каго); патрабава́ць (ад каго); (обязывать) абавя́зваць (каго); (говорить) гавары́ць, каза́ць (каму);

моя со́весть повелева́ет мне сде́лать э́то маё сумле́нне абавя́звае мяне́ зрабі́ць гэ́та;

так повелева́ет мне долг так ка́жа (гаво́рыць) мне абавя́зак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

officer

[ˈɑ:fəsər]

1.

n.

1) афіцэ́р -а m.а́рміі, вае́нна-марскі́м флёце або́ авія́цыі)

2) капіта́н карабля́

3) ура́давы або́ і́ншы службо́вец

a health officer — саніта́рны інспэ́ктар

a police officer — паліцыя́нт (афіцы́йная або́ ве́тлівая фо́рма)

2.

v.t.

кірава́ць кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pilot

[ˈpaɪlət]

1.

n.

1) лётчык -а, пілёт -а m. (паве́траны й марскі́)

2) ло́цман -а m.

3) правадні́к -а́ m., правадні́ца f.

2.

v.

1) ве́сьці, кірава́ць самалётам, караблём; пілятава́ць

2) право́дзіць, быць правадніко́м adj. пілёцкі

- pilot llght

- pilot star

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)