апіса́нне ср., в разн. знач. описа́ние;

займа́цца ~ннем карці́н — занима́ться описа́нием карти́н;

геаграфі́чнае а. мясцо́васці — географи́ческое описа́ние ме́стности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́йка ж., в разн. знач. спа́йка;

займа́цца ~кай — занима́ться спа́йкой;

с. тру́бкі — спа́йка тру́бки;

~кі пле́ўры — спа́йки пле́вры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́следніцтва, ‑а, н.

Работа па правядзенні доследаў, звязаных з вырошчваннем якіх‑н. сельскагаспадарчых культур, вывядзеннем новых сартоў і пад. Займацца доследніцтвам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

karate

нескл. н. каратэ;

uprawiać karate — займацца каратэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

aerobik, ~u

м. аэробіка;

uprawiać aerobik — займацца аэробікай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ёга, -і, ж.

1. У Індыі: рэлігійна-філасофскае вучэнне, у якім распрацавана асобая сістэма прыёмаў і метадаў самапазнання, што дазваляе чалавеку кіраваць псіхічнымі і фізіялагічнымі функцыямі свайго арганізма.

2. Сістэма фізічных практыкаванняў, выпрацаваная паслядоўнікамі гэтага вучэння.

Займацца ёгай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крытыка́нстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Неадабр. Быць крытыканам, займацца крытыканствам. — [Алесь] затаіў у вушы крыўду, крытыканствуе. Іменна крытыканствуе, бо крытыка — справа прынцыповая. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаха́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Займацца знахарствам. — Знахары, калі ўмееш! — згадзіўся Багдан. — Але ж ты ў нас доктар, а не знахар. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тараба́рскі ’незразумелы, пазбаўлены сэнсу, бязглузды’, тараба́ршчына ’агульнае незразумелае гаварэнне, гоман’, тараба́рыць ’займацца пустымі размовамі, балбатаць’ (ТСБМ). Параўн. укр. тараба́рщина, тараба́рити ’тс’, рус. тараба́рский ’незразумелы, пазбаўлены сэнсу’, тараба́рщина ’нешта незразумелае’, тараба́рить ’балбатаць, займацца пустымі размовамі’, ст.-рус. тарабарская грамота (XV ст.) ’сістэма тайнапісу’. У аснове ўтварэнняў спалучэнне тары-бары (гл.), зыходным лічыцца рус. тараба́р ’балбатун’ (Фасмер, 4, 20; Новое в рус. этим., 230), вытворнае ад адпаведнага дзеяслова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гаспада́рка ж., в разн. знач. хозя́йство ср.;

наро́дная г. — наро́дное хозя́йство;

се́льская г. — се́льское хозя́йство;

займа́цца ~кай — занима́ться хозя́йством

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)