раздаба́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Займацца пустымі разважаннямі, пустой размовай; балбатаць. — Во! — матку ў .. [Міхаль] галавой. — Сяргей па гліну паехаў!.. А вы раздабарваеце... Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да размяняцца.
2. Зал. да разменьваць.
•••
Разменьвацца на дробязі — займацца неістотным, другарадным, а не галоўным, не асноўным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукадзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Займацца рукадзеллем. І да вайны ўсю сябе [Вера Антонаўка] аддавала клопатам аб побыце: вышывала падушачкі для канапы і крэслаў, рукадзельнічала. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тараба́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Займацца пустымі размовамі, балбатаць. Брыгадзір нешта вельмі доўга абціраў ногі, потым тарабарыў з гаспадыняй і з Галяй. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шаўкаво́дства, ‑а, н.
Развядзенне шаўкавічных чарвей з мэтай атрымання шоўку (у 1 знач.). Тутавыя гаі, якія вырастуць уздоўж каналаў, дадуць магчымасць займацца шаўкаводствам. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
joga
jog|a
ж. ёга;
uprawiać ~ę — займацца ёгай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
demagogia
demagogi|a
ж. дэмагогія;
uprawiać ~ę — займацца дэмагогіяй
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
плодаагаро́дніцтва, ‑а, н.
Вырошчванне агародніны, ягад, як галіна сельскай гаспадаркі. Займацца плодаагародніцтвам. // Галіна навукі, якая вывучае пытанні развядзення агародніны і пладова-ягадных раслін. Тэхнікум плодаагародніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
така́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Займацца такарнай справай; быць токарам. Падбадзёраны першай удачай, Андрэй нават дазволіў сабе дні два не такарнічаць, вывучаючы станок. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Няха́цца (няхацьца) ’нянчыцца, займацца чым-небудзь дзеля забавы; мець любоўныя дачыненні’, няханне ’забава з чым-небудзь; маруднае выкананне чаго-небудзь’ (Нас.). Відаць, «спешчаная» форма ад нянчыцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)