Arcadian

[ɑ:rˈkeɪdiən]

1.

adj.

1) аркады́йскі

2) ідылі́чны

2.

n.

1) жыха́р Арка́дыі

2) чалаве́к з про́стымі гу́стамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сяля́к ’жыхар сяла’ (Ласт.). Параўн. ст.-польск. siodłak ’селянін’, рэдкае sedłak ’тс’, в.-луж., н.-луж. sedłak ’тс’, чэш. sedlák ’тс’, славац. sedliak ’тс’. Вытворныя ад прасл. *sedlo (гл. сяло), якія ў асобных славянскіх мовах выцеснілі першасныя формы, што ўзыходзяць да *sedlʼaninъ (гл. селянін), параўн. Трубачоў, Этимология–1980, 14. З іншай суфіксацыяй экспр. селю́к ’мужык, вясковец’ (Растарг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

obywatel

м.

1. грамадзянін; жыхар;

obywatel Kowalski — грамадзянін Кавальскі;

obywatel honorowy — ганаровы грамадзянін;

2. уст. памешчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Romanian

[ruˈmeɪniən]

1.

adj.

румы́нскі

2.

n.

1) румы́н -а m., румы́нка f.

2) жы́хар Румы́ніі

3) румы́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Prussian

[ˈprʌʃən]

1.

adj.

пру́скі

2.

n.

1) пруса́к -а́ m., жыха́р Пру́сіі

2) дыяле́кт, які́м гаво́раць у Пру́сіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

German

[ˈdʒɜ:rmən]

1.

adj.

няме́цкі, герма́нскі

2.

n.

1) не́мец -ца m., не́мка f., жыха́р Няме́ччыны

2) няме́цкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абыва́таль м, абыва́цель м

1. (сталы жыхар) Éinwohner m -s, -; Éinheimische (sub) m, f -n, -n;

2. (філістар) Spíeßer m -s, -, Spíeßbürger m -s, -, Philíster m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gaul

[gɔl]

n.

1) Га́лія f.

2) гал -а m., жы́хар старажы́тнае Га́ліі

3) францу́з -а m.

4) Фра́нцыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Канча́лі ’крайнія вуліцы ў вёсцы; канец вуліцы, край населенага пункта’ (Яшк.). Вузкі бел. рэгіяналізм (з суфіксам ‑аль, які ўтварае назоўнікі з называннем прасторавых паняццяў, як круеаль ’кругавая дарога’, гл. Сцяцко, Афікс. наз., 146–147). Сюды ж кабальны ’канчатковы’ (Гарэц., Др.-Падб.). Падобнае ўтварэнне ў лексемы канчулянец ’жыхар канца вёскі’ (карэліц., Нар. словатв.) і канчанец ’тс’ (Янк. ©), канчані (мн.) ’тс’ (бялын., Янк. Мат.). Гл. таксама канчар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кватара́нец ’кватарант’ (Сцяшк., Янк. I, Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Гл. кватарант. У адпаведнасці з Сцяцко, Афікс. наз., 147 суфікс ‑анец утварае назвы асобы па адносінах да таго, што названа ўтваральным словам. У іх ліку кватаранец як канчанец ’жыхар супрацьлеглага канца вёскі’. Мяркуючы па братанец ’няродны брат’ (< братан), кватарант успрымалася як *кватаран, параўн. гаршчан ’ганчар’ (там жа). Тады паводле брат > братан > братанец, кватэра > кватаран(т) > кватаранец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)