buchalterka

ж. уст. бухгалтар (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

członkini

ж. чалец, член (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

docentka

ж. разм. дацэнт (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyrygentka

ж. дырыжор (жанчына); дырыжорка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цяжа́рная

1. прил. бере́менная;

ц. жанчы́на — бере́менная же́нщина;

2. в знач. сущ. бере́менная;

дапамо́га для ~ных — посо́бие для бере́менных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

witch

[wɪtʃ]

1.

n.

1) ве́дзьма, чараўні́ца f.

2) стара́я зла́я жанчы́на

3) informal надзвыча́йна прыго́жая дзяўчы́на або́ жанчы́на

2.

v.t.

1) чарава́ць, зачаро́ўваць

2) ачаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

німфама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак, ж.

Жанчына, якая хварэе на німфаманію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ану́чніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да анучнік.

2. Разм. Жанчына, якая захапляецца ўборамі, строямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белашва́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жанчына, якая займаецца шыццём бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Уст. Жанчына лёгкіх паводзін; какотка.

[Фр. lorette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)