загато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. загатаваць ​1 — загатоўваць. Загатоўка дроў.

2. Р мн. ‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец. Ваданосаў. Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

letter [ˈletə]n.

1. пісьмо́, ліст;

a registered letter заказно́е пісьмо́;

a letter of introduction рэкамендацы́йнае пісьмо́;

aletter of credit акрэдыты́ў;

post a letter BrE/mail a letter AmE пасла́ць ліст

2. лі́тара;

a capital letter вялі́кая лі́тара;

a small letter мала́я лі́тара;

3. pl. letters infml літарату́ра;

a man of letters літара́тар

♦

to the letter літара́льна, дакла́дна;

I followed the instructions to the letter. Я дакладна прытрымліваўся інструкцыі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

positively [ˈpɒzətɪvli] adv.

1. безумо́ўна, несумне́нна; я́сна; дакла́дна; бясспрэ́чна

2. рашу́ча, катэгары́чна;

He positively refused to leave. Ён рашуча адмовіўся паехаць.

3. абсалю́тна, зусі́м, ца́лкам;

The statement is positively true. Заява абсалютна правільная.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выра́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, у якім кожная дэталь, момант яскрава вылучаюцца. Выразныя абрысы гор. Выразны почырк. □ З двара пацягнула.. ветрам, і адразу гукі сталі мацнейшымі, выразнымі. Галавач. // Яскравы, пераканаўчы. Выразная перавага.

2. Дакладна і ясна сфармуляваны. Выразны адказ.

выразны́, ‑а́я, ‑о́е.

Выраблены вырэзваннем; з выразамі, разны. Расчоска з выразней ручкай. Вокны з выразнымі ліштвамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЛЯКСЕ́ЕВА Таццяна Міхайлаўна

(н. 15.6.1920, Мінск),

бел. рэжысёр радыё. Засл. дз. культ. Беларусі (1971). Скончыла Ленінградскі тэатр. ін-т (1945). У 1941—42, 1946—49 у Бел. т-ры імя Я.Купалы, потым у Белдзяржфілармоніі, на кінастудыі «Беларусьфільм». У 1956—76 на Бел. радыё (з 1971 гал. рэжысёр рэдакцыі для дзяцей і юнацтва). Радыёпастаноўкі Аляксеевай дакладна раскрываюць маст. якасці твора, вызначаюцца глыбокай распрацоўкай характараў, нац. каларытам, выхаваўчай накіраванасцю.

т. 1, с. 297

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЛГЕБРЫ АСНО́ЎНАЯ ТЭАРЭ́МА,

класічная тэарэма існавання, якая сцвярджае, што кожны мнагасклад з камплекснымі каэфіцыентамі мае камплексны корань. Упершыню выказаў ням. матэматык П.Ротэ (1608), першым дакладна даказаў К.Гаўс (1799). Усе доказы абапіраюцца на тапалагічныя ўласцівасці мностваў камплексных і рэчаісных лікаў. З алгебры асноўнай тэарэмы вынікае: колькасць каранёў мнагаскладу супадае са ступенню мнагаскладу; кожны паліном з рэчаіснымі каэфіцыентамі раскладаецца ў здабытак лінейных і квадратычных множнікаў з рэчаіснымі каэфіцыентамі.

В.А.Ліпніцкі.

т. 1, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЎЧО́К Алесь, бел. нар. казачнік. Селянін з в. Крылоўшчына Навагрудскага пав. У 1901 польскі лінгвіст Э.Кліх запісаў ад яго 18 казак і апавяданняў, урыўкі з якіх надрукаваў, дакладна перадаўшы асаблівасці мясц. дыялекту. У традыц. бытавых казачных сюжэтах («Як поп цяліўся», «Марка Багаты» і інш.) Ваўчок самабытна развіваў сац. матывы, жыва перадаваў жанравыя сцэнкі.

Тв.:

[Казкі] // Materiały i prace Komisji językowej Akademii Umiejętności. Krakόw, 1903. T. 2, z. 1.

т. 4, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

truly

[ˈtru:li]

adv.

1) праўдзі́ва; дакла́дна; пра́вільна

2) сапраўды́, у сапра́ўднасьці

it was truly a beautiful day — Быў сапраўды́ цудо́ўны дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

specify [ˈspesɪfaɪ] v. дакла́дна вызнача́ць, удакладня́ць;

specify a date (for) прызнача́ць да́ту (для);

The regulations specify that you may use a dictionary in the examination. У правілах удакладняецца, што на экзаменах можна карыстацца слоўнікам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

даво́дзіцца ​1, ‑воджуся, ‑водзішся, ‑водзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Незак. да давесціся.

2. каму. Быць кім‑н. каму‑н. (пра сваяцтва). Маёр Платон Лагода даводзіўся Івану Воранаву стрыечным братам. Васілевіч. Слава .. дакладна ведае, што Язэп Васільевіч даводзіцца яму прадзедам. Жычка.

3. Зал. да даводзіць ​1.

даво́дзіцца ​2, ‑водзіцца; незак.

Зал. да даводзіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)