Раць ’войска, ваенны атрад; бітва, вайна’ (ТСБМ, Сержп. Казкі). Параўн. рус. рать, укр. рать ’бітва, змаганне; войска’, серб.-харв. ра̏т ’вайна’, балг. рат ’вайна; войска’, ст.-слав. рать ’бітва, бой, барацьба, вайна’. Прасл. *ratь выводзіцца з і.-е. *rō‑ti‑s (Глухак, 519), параўн. ст.-інд. ṛtìs ’напад’, авест. ərətiš ’энергія’, грэч. ἔρις ’спрэчка, спаборніцтва’, ст.-в.-ням. ernust, с.-в.-ням. ernest ’барацьба, сур’ёзнасць’, лат. erroties ’злавацца’. Гл. таксама ра́таваць, ратны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тру́па ‘калектыў артыстаў тэатра, цырка’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычана з рускай мовы, у якой слова труппа паходзіць з ням. Truppe ‘трупа’, ‘атрад’, ‘войска’, апошняе запазычана з франц. troupe ‘натоўп, банда’, якое з позналац. trouppus ‘гурт’ і ст.-франк. þrop ‘група’, што ўзнікла ў выніку метатэзы з þorp ‘натоўп, гурт’, ‘сяло’, параўн. ст.-англ. þorp, þrop, англ. thorp ‘вёска’, ням. Dorf ‘тс’ (Фасмер, 4, 109; Чарных, 2, 267; Даза, 729; Васэрцыер, 237; ЕСУМ, 5, 657).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
антыпата́рыі
(н.-лац. antipatharia)
атрад класа каралавых паліпаў тыпу кішачнаполасцевых, якія насяляюць невялікія глыбіні ў трапічных і субтрапічных морах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
абсачы́ць, ‑сачу, ‑сочыш, ‑сочыць; зак., каго-што.
Разм. Абгледзець, разгледзець, правесці назіранне; высачыць. [Коля] мог абсачыць за суткі шырокі круг мясцовасці, узяць на памяць кожны след. Чорны. Немцам, нарэшце, удалося напасці на след партызан і нават абсачыць месца, дзе стаяў цяпер іх атрад. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мілі́цыя, ‑і, ж.
1. Адміністрацыйны орган у СССР для аховы грамадскага парадку і бяспекі. Гарадская міліцыя. Раённая міліцыя. // зб. Работнікі міліцыі; міліцыянеры. У тую ж ноч прыбыў на хутар атрад міліцыі, схованы непадалёку ў засадзе. Колас.
2. Назва народнага апалчэння ў некаторых краінах.
[Ад лац. militia — войска.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дапамо́жны вспомога́тельный; подсо́бный;
д. атра́д — вспомога́тельный отря́д;
ады́грываць ~ную ро́лю — име́ть вспомога́тельное значе́ние;
~ная гаспада́рка — подсо́бное хозя́йство;
~ныя рабо́чыя — подсо́бные рабо́чие;
○ д. дзеясло́ў — грам. вспомога́тельный глаго́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
расстраля́ць сов., в разн. знач. расстреля́ть;
р. шпіёнаў — расстреля́ть шпио́нов;
р. з заса́ды атра́д во́рага — расстреля́ть из заса́ды отря́д врага́;
р. усе́ патро́ны — расстреля́ть все патро́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
піке́т
(фр. piquet)
1) невялікі ваенны вартавы атрад, застава (напр. конны п.);
2) група асоб, якія стаяць дзе-н. з мэтай дэманстрацыі грамадскага пратэсту (напр. пікеты каля будынка парламента).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
загараджа́льны вайск Sperr-;
загараджа́льны аго́нь Spérrfeuer n -s, Féuerwalze f -, -n; Féuerwelle f -, -n (рухомы);
загараджа́льная паласа́ Spérrstreifen m -s, -;
загараджа́льны атра́д Spérrabteilung f -, -en;
загараджа́льныя збудава́нні Schútzanlagen pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аддзе́л м
1. (установы, магазіна) Abtéilung f -, -en, Sektión f -, -en;
2. (раздзел у навуцы, кнізе і г. д) Teil m (e)s, -e;
3. вайск гл. атрад 1.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)