pause2 [pɔ:z] v. спыня́цца; рабі́ць па́ўзу;
speak without pausing for breath гавары́ць без перады́шкі/беспераста́нку;
Please pause to consider the matter. Калі ласка, спыніся, каб разабрацца, у чым справа.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
barge2 [bɑ:dʒ] v.
1. пераво́зіць на ба́ржы
2. піха́ць; піха́цца (у натоўпе); урыва́цца (куды-н.)
barge in [ˌbɑ:dʒˈɪn] phr. v. infml
1. уме́швацца (у размову)
2. з’яўля́цца без запрашэ́ння; ува́львацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bat2 [bæt] n. біта́ (у крыкеце і бейсболе); раке́тка (у настольным тэнісе)
♦
off one’s own bat BrE, infml самасто́йна;
right off the bat AmE, infml адра́зу, без затры́мкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
go without
абыхо́дзіцца без чаго́
it’s a go — Зго́да (пры таргава́ньні)
it’s no go, informal –
а) Не згаджа́юся, Гэ́так ня по́йдзе
б) безнадзе́йна, немагчы́ма
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
at peace
а) спако́йна, без вайны́
б) у зго́дзе
в) to be at peace — жыць спако́йна
г) rest in peace — сьпі спако́йна (пра нябо́жчыка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Набасяка́ ’басанож’ (Сцяц., Жд. 2), набасека́ ’без панчох’ (калінк., З нар. сл.), набосякы (драгіч., З нар. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад прыслоўя басякі параўн. дра́ла, драпака́ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́сырава ’начыста, зусім’: душа вылазіць насырава (калі нясуць непасільнае, Ян.). Няясна, магчыма, да сыравы ’суравы’ (Ян.), г. зн. ’без апрацоўкі, у сырым выглядзе’, аднак семантычная сувязь застаецца праблематычнай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перакалгі́каць (пірікалгі́кыць) ’перайсці кульгаючы; пражыць так-сяк, як-небудзь’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і кільгаць ’кульгаць на адну нагу’ (гл.), збліжанае з кільгіка ’чалавек без нагі’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ры́ндзіць ’гаварыць без патрэбы’, ’плесці абы-што’ (Сл. Гродз.). Няясна. Ад трындзець > рындзець > рындзіць. ? укр. закарпац. ри́ндза ’страўнік цяляці’ ? ст.-бел. рендзикъ, рендик ? рус. дыял. ры́ндик ’здаравяк, маладзец’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́склы ‘цьмяны, без бляску’ (Ласт.), ‘бледны’ (Вруб.). Параўн. укр. ту́склий ‘цьмяны, мутны; смутны’, рус. ту́склый ‘цьмяны, змрочны; непрыкметны; падслепаваты’. Т. зв. элавая форма да дзеясловаў тускнуць, тускнець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)