павышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вышыць усё, многае. Павышываць кашулі.

2. і без дап. Вышываць некаторы час. Павышываць цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакапры́знічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і пакапрызіць. З цягам часу.. [Булай] пачаў дазваляць сабе пакапрызнічаць, пакрычаць па чалавека без падставы. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палудзі́ць, ‑луджу, ‑лудзіш, ‑лудзіць; зак., што.

1. Пакрыць паверхню металічнага вырабу палудай (у 2 знач.).

2. і без дап. Лудзіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партэнагене́з і партэнагене́зіс, ‑у, м.

Спец. Адна з форм палавога размнажэння арганізма, пры якой жаночыя палавыя клеткі развіваюцца без апладнення. Натуральны партэнагенез.

[Грэч. parthénos — нявінніца і gēnesis — паходжанне, развіццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Абабіць, абшыць што‑н. шалёўкай; абшаляваць. Пашаляваць хату.

2. і без дап. Шаляваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праганя́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прагнаць.

праганя́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што і без дап.

Ганяць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагу́л, ‑у, м.

Няяўка на работу без уважлівых прычын. [Бялькевіч:] — У яго нават падлічана па месяцах, колькі прагулаў зроблена па кожнай брыгадзе. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Пракусіць у некалькіх месцах.

2. і без дап. Кусаць некаторы час. Камары пракусалі да раніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Выстругаць паглыбленне, дзірку ў чым‑н. Прастругаць дошку.

2. і без дап. Стругаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Прадзіравіць шараваннем. Прашараваць рукаў.

2. і без дап. Шараваць некаторы час. Прашараваць падлогу ўвесь вечар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)