анілі́н, ‑у, м.

Алеістая ядавітая вадкасць без колеру, якая ўжываецца пры вырабе фарбаў, лякарстваў і пад.

[Ад араб. an-nil — індыга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)