прыхо́дзіцца
1. гл прыйсціся;
2. (па сваяцтве) verwándt sein;
яны́ прыхо́дзяцца мне сваяка́мі ich bin mit ihnen verwándt;
яна́ прыхо́дзіцца мне пляме́нніцай sie ist méine Níchte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sie
pron pers
1) (G ihrer, D ihr, a sie) яна́
2) (G íhrer, D íhnen, a sie) яны́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hantíeren
vi (an, mit D) займа́цца (чым-н.); майстрава́ць (што-н.)
sie hantíerte am Herd — яна́ ўвіха́лася ля плі́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
за́відкі, ‑аў; адз. няма.
Разм. Зайздрасць. З завідкамі паглядаць.
•••
Завідкі бяруць (бралі, узялі) — зайздросна каму‑н. Завідкі бралі, як яна складна гаварыла. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налажы́цца, ‑лажуся, ‑ложышся, ‑ложыцца; зак.
Разм. Налаўчыцца рабіць што‑н., напрактыкавацца. Няспраўна з бабаю ў лесе. Не налажылася яна да гэтакай работы. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насу́пісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Хмурны, насуплены, пануры. [Хлопчык:] — Калі я прыехаў, [цётка] нават і не глянула, здаецца, на мяне. Вельмі яна нейкая насупістая была! Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незапо́мны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і незапамятны. Самой ракі не відаць, у незапомныя часы яна адступіла ад лесу на добры кіламетр. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нясла́ва, ‑ы, ж.
Благая слава, ганьба. Прыйшла дачка. Пакінуў муж — Свавольніца яна. Няслава бацьку. А каму ж? А ў чым яго віна? Непачаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.
Разм. Тое, што і пагарлапаніць. Хорам крыху пагарланілі дзяўчаты і хлопцы, а тады яна, Валя Сакоўская, заспявала. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пака́цісты, ‑ая, ‑ае.
З паступовым паніжэннем, адхонны, пакаты. Ад гэтага моста адразу ж пачынаецца паркавая алея. Пакацістая, асфальтаваная, яна дугой выгінаецца ўправа. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)