входя́щий
1. прич. які́ (што) увахо́дзіць; які́ (што) звярта́ецца; см. входи́ть;
2. прил., канц. увахо́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подлежа́щий які́ (што) падляга́е, падле́глы;
до́говор, подлежа́щий ратифика́ции дагаво́р (дамо́ва), які́ (яка́я, што) падляга́е ратыфіка́цыі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поро́сший
1. прич. які́ (што) паро́с; які́ (што) заро́с; см. порасти́;
2. прил. паро́слы; заро́слы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́вящий
1. прич. які́ (што) кіру́е; які́ (што) пра́віць; см. пра́витьI;
2. прил. кіру́ючы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проголода́вшийся
1. прич. які́ (што) прагалада́ўся; які́ (што) вы́галадаўся; см. проголода́ться;
2. прил. (голодный) гало́дны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отводя́щий
1. прич. які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) адво́дзіць; які́ (што) адхіля́е; см. отводи́ть 1—5;
2. прил. адво́дны;
отводя́щий нерв анат. адво́дны нерв.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
успева́ющий
1. прич. які́ (што) паспява́е; які́ (што) ро́біць по́спехі; які́ (што) ма́е по́спех; см. успева́ть;
2. прил. паспява́ючы;
3. сущ. паспява́ючы, -чага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
направля́ющий
1. прич. які́ (што) накіро́ўвае, які́ (што) скіро́ўвае; які́ (што) напраўля́е; які́ (што) нала́джвае; см. направля́ть;
2. прил. накіро́ўваючы, накірава́льны, скірава́льны;
направля́ющий ро́лик техн. накірава́льны ро́лік;
3. сущ., техн. накірава́льнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́ждущий
1. прич. які́ (што) сма́гне, які́ (што) хо́ча піць; які́ (што) пра́гне, які́ (што) жада́е; см. жа́ждать;
2. прил. сасма́глы; (страстно желающий) пра́гны (да чаго, на што, чаго);
жа́ждущий сла́вы пра́гны да сла́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
осяза́емый
1. прич. які́ (што) успрыма́ецца до́тыкам, які́ (што) адчува́ецца на до́тык, які́ (што) абма́цваецца; см. осяза́ть 1;
2. прил. адчува́льны; (заметный) прыме́тны, разг. прыкме́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)