Тля ’дробнае насякомае, якое жывіцца сокам раслін’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк., Арх. Вяр.), ’моль, Acarus’: тля мучная, сырная (Ласт.), ’плесня, мох на чым-небудзь гнілым; прах; моль, дробныя чарвякі’ (Нас.), ’плесня’ (Байк. і Некр.), тля́га ’тля’ (Барад.), ст.-бел. тля ’тля’ (1489 г., КГС). Укр. тля, дыял. тлі́я, рус. тля ’тс’. Звязваюць з прасл. *tьliti ’хутка і прагна есці, паглынаць; выгадоўваць, адкормліваць; губіць, знішчаць, псаваць, пажыраць’, параўн. стараж.-рус. тьлити ’псаваць, пажыраць’, роднаснае *tьlěti ’тлець’ (гл. тлець). Акрамя таго, супастаўляецца з грэч. τῖλάω ’вадкія экскрэменты’, ’хварэю на панос’, лат. tĩrelis ’балота’, літ. týras ’балота; чысты’, tỹrė ’каша’, што няпэўна (ЕСУМ, 5, 583; Фасмер, 4, 65).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аб’ём м Úmfang m -s; матэм Ráuminhalt m -(e)s; Volúmen [vo-] n -s, - і -mina (скар V);

агу́льны аб’ём Gesámtvolumen n;

аб’ёмам з адзі́н літр mit éinem Fássungsvermögen von éinem Líter;

аб’ём ве́даў Úmfang des Wíssens, Wíssensschatz m -es;

аб’ём вы́пушчанай праду́кцыі эк Output [´aʊtpʊt] m -s;

аб’ём па́мяці камп Spéicherkapazität f -;

чы́сты аб’ём падатко́вых паступле́нняў фін, эк réines Stéuereinnahmevolumen n -s;

аб’ём по́пыту эк Náchfragevolumen;

чы́сты аб’ём трансфе́ртных плацяжо́ў фін Néttotransfer , -s;

аб’ём паво́дле ко́штаў камерц wértmäßiger Úmfang;

ва ўсім аб’ёме in vóllem Úmfang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяско́лерны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае колеру, не афарбаваны. Бясколерная вадкасць. □ Чысты алмаз бясколерны, з моцным бляскам, ён вельмі добра праводзіць электрычны ток. «Маладосць». // Выцвілы, невыразны. І цётка Палагея, не то любуючыся скопам, не то сваёй работай, усміхнулася Антону сваімі некалі сінімі, як васількі, а цяпер бясколернымі вачамі і ўсім сваім маршчыністым, але ззяючым прыемным тварам. Сіўцоў. // перан. Пазбаўлены яркіх рыс, нічым не адметны; невыразны. Мову бясколерную, розныя канцылярскія звароты і штампы прынеслі ў мастацкую літаратуру людзі абыякавыя і сумныя. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blank​2 [blæŋk] adj.

1. пусты́, чы́сты, незапо́ўнены;

a blank cheque незапо́ўнены чэк;

a blank page пуста́я старо́нка;

blank walls пусты́я сце́ны

2. бязду́мны, тупы́;

a blank stare пусты́ по́зірк;

Suddenly my mind went blank. Раптам у мяне ў галаве памутнела.

3. по́ўны, абсалю́тны;

a blank refusal катэгары́чная адмо́ва; адмо́ва наадрэ́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бланк м Formulár n -s, -e; Vórdruck m (e)s -e; Bestéllzettel m -s, -;

фірмо́вы бланк Fírmenbriefbogen m -s, - і -bögen;

чы́сты бланк Blánkoformular n;

бланк зая́вы Ántragsformular n;

бланк квіта́нцыі Quíttungsschein m -(e)s, -e;

запо́ўніць бланк ein Formulár [einen Vórdruck] áusfüllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГРАШО́ВЫЯ НАКАПЛЕ́ННІ,

чысты даход (прыбытак) грамадства, які ствараецца на прадпрыемствах і рэалізуецца ў грашовай форме. Паводле формы ўяўляе сабой розніцу паміж цаной (коштам), па якой тавары або паслугі рэалізуюцца пакупнікам, і іх поўным сабекоштам. Адрозніваюць грашовыя накапленні на мікра- і макраўзроўнях. Першыя ўключаюць у асноўным прыбытак як фін. вынік дзейнасці эканамічна адасобленых суб’ектаў гаспадарання і накіроўваюцца на расшырэнне і ўдасканаленне вытв-сці, вырашэнне сац. задач. Другія аб’ядноўваюць т.зв. цэнаўтваральныя падаткі (падатак на дабаўленую вартасць, акцызы), якія ўносяцца ў бюджэт, а таксама абавязковыя плацяжы і адлічэнні ў пазабюджэтныя фонды (на ўтрыманне пажарнай службы, ведамаснага жылля і да т.п.). Іх выкарыстоўваюць на фінансаванне дзярж. Выдаткаў (нар. гаспадаркі, сац.-культ. расходаў, органаў кіравання і інш.) і адпаведныя мэтавыя праграмы.

В.С.Бас.

т. 5, с. 418

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

naked

[ˈneɪkɪd]

adj.

1) го́лы, аго́лены

а) naked fields — аго́леныя палі́

б) a naked sword — аго́лены (вы́няты з но́жнаў) меч

в) naked eye — го́лае (без акуля́раў, мікраско́пу) во́ка

2) чы́сты

the naked truth — чы́стая пра́ўда

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чэ́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Праўдзівы, прамы і добрасумленны. Але Зайкін, чалавек чэсны, бачыў Новікава наскрозь і не паспагадаў яму. Дуброўскі. Слаўны хлопец, гэты Мікола. Сапраўдны таварыш. І чалавек чэсны. Савіцкі. // Прасякнуты праўдзівасцю, добрасумленнасцю. Чэсныя намеры. Чэсная праца. // Атрыманы ў выніку добрасумленных паводзін, адносін. Чэсны заробак.

2. Справядлівы, бездакорны ў маральных адносінах. Чэснае імя. □ [Чарнавус:] Учора, лёг, як чэсны савецкі грамадзянін, а сягоння ўстаў, бачу — нешта няладнае. Крапіва.

3. Маральна чысты, цнатлівы. [Валянціна Васільеўна:] — І Антось не вінаваты. Я чэсная перад ім, як анёл. Гроднеў.

•••

Чэснае слова гл. слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éitel

a

1) пусты́, пыхлі́вы

auf etw. (A) ~ sein — ганары́цца, выхваля́цца чым-н

~ [éitler] Tang — мішура́

2) чы́сты (без дамешкаў)

3) пусты́, нікчэ́мны

~ Lug und Trug — адна́ хлусня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

porządny

1. акуратны; старанны, дакладны;

pokój czysty i porządny — чысты і акуратны пакой;

2. прыстойны;

porządny człowiek — прыстойны чалавек;

3. вялікі, страшэнны;

porządny leń — страшэнны лодар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)