макраце́ла, ‑а, н.

Фізічнае цела вялікіх памераў. Траекторыя руху макрацела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца; зак.

Падмыць сабе некаторыя часткі цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субты́льны, ‑ая, ‑ае.

Кволы, слабы (пра склад цела). // Далікатны, тонкі.

[Фр. subtil.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішча, ‑а, н.

Частка чалавечага цела, на якую садзяцца; ягадзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nude​1 [nju:d] n.

1. аго́леная фігу́ра (у жывапісе, скульптуры)

2. аго́ленае/го́лае це́ла

♦

in the nude галышо́м, галяко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пропорциона́льность в разн. знач. прапарцыяна́льнасць, -ці ж.;

пропорциона́льность телосложе́ния прапарцыяна́льнасць скла́ду це́ла;

пряма́я пропорциона́льность мат. прама́я прапарцыяна́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ciekły

вадкі; цякучы;

stan ciekły ciała — вадкі стан цела

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clay

[kleɪ]

n.

1) глі́на f.

2) Bibi. чалаве́чае це́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жы́лісты, -ая, -ае.

1. З выпнутымі жыламі, вялікай колькасцю сухажылля.

Жылістае мяса.

2. Мускулісты, сухарлявы (пра чалавека, часткі яго цела).

Жылістыя рукі.

3. Дужы, вынослівы (разм.).

|| наз. жы́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́каць, -і, ж.

1. Мяккая частка цела жывёлы або чалавека.

2. Мяса без касцей.

Аддзяляць м. ад касцей.

3. Мяккая частка пладоў, ягад, клубняў.

М. яблыка.

|| прым. мя́катны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)