краке́т
(англ. croquet, фр. croquet)
гульня спартыўнага тыпу, у якой шар ударамі драўлянага малатка праводзіцца праз размешчаныя ў пэўным парадку драцяныя вароты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тамбу́р, танбу́р
(ар. tāmbūr, ад перс. täbīr = барабан)
усходні струнны шчыпковы музычны інструмент тыпу лютні з корпусам грушападобнай формы і трыма струнамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
туніка́ты
(лац. tunicatus = які мае абалонку)
падтып марскіх жывёл тыпу хордавых, цела якіх пакрыта тунікай 3 (апендыкулярыі, асцыдыі, пірасомы, сальпы і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
у́льтра
(фр. ultra = крайні рэакцыянер, ад лац. ultra = больш, звыш)
прыхільнік, дзеяч найбольш рэакцыйных, крайне правых груповак фашысцкага тыпу ў некаторых краінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фамілістэ́р
(фр. familistere, ад лац. familia = сям’я)
інтэрнат для рабочых, пабудаваны вучнем Ш. Фур’е Гадэнам па тыпу фаланстэра ў горадзе Гізе (Францыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Гарміда́ ’веліч’ (Шат.) = рус. громадина. Здаецца, нейкае гібрыднае, кантамінаванае слова (штосьці тыпу гармідар + грамада?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
То́йма ’тайна, употай’ (Нас., Стан.). Ад таіць (гл.) па тыпу лежма, торчма і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГЕЙДЭЛЬБЕ́РГСКІ ЧАЛАВЕ́К,
самы старажытны выкапнёвы чалавек у Еўропе, які жыў 500—800 тыс. г. назад. Сківіца гейдэльбергскага чалавека з поўным наборам зубоў знойдзена ў 1908 у пясчаным кар’еры каля в. Маўэр непадалёку ад г. Гайдэльберг (Германія), адносіцца да тыпу Homo erectus.
т. 5, с. 133
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
КУ́ЦЬКАВА БАЛО́ТА,
у Драгічынскім р-не Брэсцкай вобл., у вадазборы Дняпроўска-Бугскага канала. Нізіннага тыпу. Пл. 7,8 тыс. га, у межах прамысл. пакладу 0,5 тыс. га. Глыб. торфу да 3,2 м, сярэдняя 0,9 м. Асушана, выкарыстоўваецца пад ворыва і сенажаць.
т. 9, с. 64
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Галы́тар ’голы, бедны’ (Бяльк.). Відавочна, утварэнне ад голы ’голы, бедны’ па тыпу багаты́р ’багацей’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)