Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
żur, ~u
м.кул. суп (поліўка) на квасе, квас (рэдкая страва)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
плоў
(перс. polou)
нацыянальная страва ў народаў Сярэд. Азіі, прыгатаваная з рысу і бараніны з прыправамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
чабурэ́к
(цюрк. ćeburek)
страва народаў Усходу ў выглядзе піражка з тонка раскачанага прэснага цеста, начыненага баранінай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рагу́
(фр. ragoût)
страва з дробна нарэзанага мяса, утушанага з гароднінай, або ўтушанай гародніны з вострым соусам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сала́та, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.
1. Аднагадовая агародная расліна сямейства складанакветных, лісты якой сырымі ўжываюцца ў ежу. [Гануля] ішла з гарода і несла ў кошыку маладзенькую радыску, салату і яшчэ кволае пер’е цыбулі.Чарнышэвіч.
2.Страва з лісцяў гэтай расліны з воцатам, смятанай і пад.
3. Халодная страва з нарэзанай кавалачкамі сырой або варанай гародніны, часам рыбы, мяса і пад., палітых якім‑н. соусам. Салата з памідораў. □ Раней ставяцца халодныя закускі — ікра, рыбныя вырабы, розныя салаты, вяндліна і іншае.«Звязда».// Усякая агароднінная прыправа да мясной стравы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыта́, ‑ы, ДМ сыце, ж.
Даўняя беларуская страва — мёд або цукар, разведзеныя гатаванай вадой. За прасначкамі йшлі кампоты, Кісель з мядоваю сытою; Вячэру скончылі куццёю.Колас.А частавалі Сытой салодкай. Ідуць праводзіць За рэчку цётку.Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *Лабарда́, лъбърда ’страва з рознага збору’ (Нар. лекс.). З лабанда (гл.) пад уплывам бурдаі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́слы ’страва з семені канопляў, стоўчанага з цыбуляй і соллю’ (Нік., Оч.). Да сусла, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gehírn
n -(е)s, -e
1) (галаўны́) мозг
2) мазгі́ (страва, ежа)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)