дадра́ ць , -дзяру́ , -дзярэ́ ш, -дзярэ́ ; -дзяро́ м, -дзераце́ , -дзяру́ ць; -дзяры́ ; -дра́ ны; зак. , што (разм. ).
1. Скончыць драць.
Д. паперы.
2. Надраць дадаткова, да пэўнай меры.
Д. моху.
Д. бульбы.
3. Знасіць да дзірак (вопратку, абутак і пад. ).
Д. боты.
|| незак. дадзіра́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дарысава́ ць , -су́ ю, -су́ еш, -су́ е; -су́ й; -сава́ ны; зак. , каго-што.
1. Скончыць рысаваць што-н.
Д. партрэт.
2. перан. Закончыць стварэнне вобраза, характару.
Д. вобраз галоўнага героя.
|| незак. дарысо́ ўваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. дарысо́ ўка , -і, Д М -со́ ўцы, ж. і дарысо́ ўванне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адшы́ ць , -шы́ ю, -шы́ еш, -шы́ е; -шы́ ты; зак. (разм. ).
1. што і без дап. Скончыць шыць.
2. Адпрацаваць шыццём узамен за што-н.
А. за доўг.
3. каго-што (разм. ). Адахвоціць, прымусіць спыніць заляцанні; пазбавіцца ад каго-н.
А. кавалера.
|| незак. адшыва́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распра́ віцца ¹, -пра́ ўлюся, -пра́ вішся, -пра́ віцца; зак.
1. з кім . Учыніць расправу над кім-н. , жорстка пакараць каго-н.
Р. са злачынцамі.
2. перан. , з кім-чым . Управіцца з чым-н. , паспець скончыць што-н. (разм. ).
Р. з сенам.
|| незак. распраўля́ цца , -я́ юся, -я́ ешся, -я́ ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
закруглі́ ць , -углю́ , -у́ гліш, -у́ гліць; -у́ глены; зак. , што.
1. Зрабіць круглым ці больш круглым.
З. вугал.
2. перан. Прыдаць стройнасць і закончанасць.
З. фразу.
3. перан. Скончыць , завяршыць (разм. ).
З. год з добрымі вытворчымі паказчыкамі.
|| незак. закругля́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е.
|| наз. закругле́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адпаі́ ць , -паю́ , -по́ іш, -по́ іць; -по́ ены; зак. , каго.
1. Скончыць паіць.
А. кароў.
2. Выгадаваць на пойле, адкарміць малаком.
А. цялят.
3. Вылечыць, даючы якое-н. пітво, лякарства (разм. ).
А. хворага настоем траў.
|| незак. адпо́ йваць , -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
take one’s life in one’s hands
а) ско́ нчыць жыцьцё самагу́ бствам
б) пайсьці́ на вялі́ кую ры́ зыку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дачаса́ ць 1 , ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак. , што .
Скончыць часанне 1 , расчэсванне (пра лён, воўну і пад.). Жанчыны дачасалі лён.
дачаса́ ць 2 , ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак. , што .
Скончыць часанне 2 , абчэсванне (пра дрэва, камень і пад.). Дачасаць бервяно. □ Максім дачасаў калок, кінуў яго пад плот, абабіў шапкаю спераду штаны, на якія начаплялася трэсак. Капыловіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дажа́ ць , ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак. , што .
Скончыць жаць, зжаць да канца. Калгаснікі дажалі жыта і пачалі жаць ярыну. Чорны .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дакало́ ць , ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак. , каго-што .
1. Скончыць калоць што‑н. Дакалоць дровы.
2. Разм. Прыкалоць, закалоць канчаткова. Дакалоць свінню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)