кут (род. кута́) м., в разн. знач. у́гол;

у куце́ пако́я — в углу́ ко́мнаты;

мець свой к. — име́ть свой у́гол;

здава́ць (найма́ць) к. — сдава́ть (снима́ть) у́гол;

глухі́ к. — глухо́й у́гол;

◊ ро́дны к. — родно́й уголо́к;

загна́ць у к. — загна́ть в у́гол;

сядзе́ць на куце́ — сиде́ть в кра́сном углу́ (на почётном ме́сте);

калі́ худ, не лезь на к. — посл. знай сверчо́к свой шесто́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бязро́дны

1. (які не мае родных, сваякоў) alléin stéhend, óhne Ángehörige;

2. (які страціў свой народ, сваю краіну) héimatlos, váterlandslos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

insure [ɪnˈʃʊə] v.

1. (against/for) страхава́ць;

He insured his car for £10 000. Ён застрахаваў свой аўтамабіль на 10 000 фунтаў.

2. забяспе́чваць, гарантава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капы́л, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кавалак дрэва ў форме ступні, на якім шавец робіць абутак.

2. Адзін з драўляных брускоў, якія ўстаўляюцца ў палазы і служаць апорай для кузава саней.

◊

Гнуць на свой капыл (разм.) — рабіць па-свойму, не слухаючы думкі іншых.

Усё (усе) на адзін капыл (разм.) — аднолькава, аднолькавымі, падобна, падобнымі (парабіць, зрабіць, атрымацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падкупі́ць, -куплю́, -ку́піш, -ку́піць; -ку́плены; зак.

1. каго (што). Схіліць на свой бок грашамі, падарункамі.

П. сведак.

2. перан., каго (што). Выклікаць чым-н. сімпатыю да сябе.

П. усіх сваёй шчырасцю.

3. што і чаго. Купіць дадаткова ў невялікай колькасці.

П. прыпраў для кансервавання.

|| незак. падкупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. по́дкуп, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

купі́ць, куплю́, ку́піш, ку́піць; ку́плены; зак.

1. каго-што. Набыць за грошы ці за іншыя каштоўнасці.

К. кнігу.

На базары розуму не купіш (прыказка).

2. каго (што). Схіліць на свой бок подкупам, абяцаннямі і пад.; падкупіць.

Справядлівага чалавека не к.

|| незак. купля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ку́пля, -і, ж. (да 1 знач.) і купля́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

схілі́ць, схілю́, схі́ліш, схі́ліць; схі́лены; зак.

1. што. Нагнуць, нахіліць; апусціць.

Жыта схіліла спелыя каласы.

2. перан., каго (што) да чаго і на што. Пераканаць у неабходнасці якога-н. учынку, рашэння.

С. сяброў да ўцёкаў.

С. выступаўшых на свой бок.

◊

Схіліць галаву — прызнаць сябе пераможаным, пакарыцца каму-, чаму-н.

|| незак. схіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. схіле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

э́ра, -ы, мн. э́ры, эр, ж.

1. Сістэма летазлічэння, якая вядзе свой пачатак ад пэўнага моманту.

Хрысціянская, або новая, наша, э. пачынаецца з даты нараджэння Ісуса Хрыста.

2. Вялікі гістарычны перыяд, які карэнным чынам адрозніваецца ад папярэдняга.

Э. касманаўтыкі.

3. Самы вялікі храналагічны падзел, значны этап у геалагічнай гісторыі Зямлі (спец.).

Палеазойская э.

Мезазойская э.

Кайназойская э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Schúldigkeit

f - абавя́зак, доўг

séine (Pflicht und) ~ tun* — вы́канаць свой доўг [абавя́зак]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábdienen

vt

1.

адслужы́ць (свой тэрмін)

2.

eine Schuld ~ — адпрацава́ць доўг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)