Прысво́іць ’зрабіць сваёй уласнасцю што-небудзь чужое’ (ТСБМ), прысво́іцца ’асвойтацца, прывыкнуць’ (ТС), прысво́йчыць ’прыручыць; прысвоіць’ (Шат.). Рус.присво́ить ’прысвоіць’, укр.присвоїти ’прысвоіць; прыняць у сваю кампанію, у сваё кола, прызнаць за свайго’, польск.przyswoić ’прысвоіць’, чэш.přisvojiti, славац.prisvojiť. Гл. асво́іць, свой.