Кут ’частка памяшкання, прастора паміж дзвюма сценамі’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. паўн.-зах., Касп., Ян., Крачк., Нік. Очерки, Яшк., П. С., Маш., Хар., Бяльк., Сцяшк., Шушк., Мядзв., Грыг.). Укр.кут, рус.кут, балг.кът, серб.-харв.ку̑т, славен.kǫ́tyпольск.kąt, чэш.kout, славац.kùt, в.-луж.kut, н.-луж.kut ’тс’. Прасл.kǫtъ ’вугал, закрытая прастора’ генетычна суадносіцца з прасл.kǫtati (гл. кутаць і хутаць) ’закрываць, хаваць’. Параўн. серб.-харв.ку̑т, ску̑т ’крысо’, чэш.kout ’полаг’, серб.-харв.ску̑т ’вантробы’, бел.кутыр ’бруха’, польск.kątnica ’сляпая кішка’. Генетычна суаднесеным з прасл.kǫtъ з’яўляецца ст.-прус.pokūnst ’закрываць, берагчы’. Магчыма, прасл.kǫtъ звязана са ст.-грэч.κοντός ’шэст’ і прасл.kǫtja ’хаціна, шалаш’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Raum
m -(e)s, Räume
1) прасто́ра, абша́р
2) ме́сца, памяшка́нне
3) аб’ём, ёмістасць
4) кабі́на, пако́й
5) раён, мясцо́васць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інтэр’е́р, ‑а, м.
1. Унутраная прастора будынка, памяшкання, архітэктурна і па-мастацку аформленая. Інтэр’еры Дома ўрада. Інтэр’ер кафэ. □ Начное святло рэльефна акрэслівала просценькі інтэр’ер пакоя, напаўняла яго паэтычным начным змрокам.Карамазаў.
2. Карціна, малюнак, якія паказваюць унутраную прастору памяшкання. Моўчкі госць пануры, ваўкаваты, закурыў, сядзіць з гаспадаром, аглядае светлыя фасады, інтэр’еры на сцяне пад шклом.Русецкі.
[Фр. interieur — унутраны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падстрэ́шша, ‑а, н.
1.Прастора пад ніжнім краем страхі якога‑н. будынка. Вераб’і ўжо збіраліся ў падстрэшшы на начлег і там заводзілі свае звычайныя сваркі з-за ўтульных мясцін.Якімовіч.Дробны дождж суха барабаніў у закураныя шыбы, недзе ў падстрэшшы тонка завываў вецер, зрываючы .. салому.Ваданосаў.
2. Тое, што і падстрэшак. Увечары мужчыны даставалі з падстрэшша косы.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасве́тліна, ‑ы, ж.
Тое, што і прасвет (у 1–3 знач.). Праз нейкі час спераду забліскалі прасветліны, а потым і цэлая вялізная прастора паказалася.М. Ткачоў.Не праехаў Чубар і паўкіламетра, як у прасветлінах паміж дрэў выступілі хаты.Чыгрынаў.Скажам, спрадвечным пакутнікам, чалавекам без адзінай прасветліны ў жыцці паўстае селянін у многіх вершаваных творах Багушэвіча.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
próżnia
próżni|a
ж.
1.фіз. вакуум;
2.разм. пустка, пустая прастора;
trafiać w ~ę — не знаходзіць водгуку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
во́дступ Адкрытая прастора паміж лясамі, дварамі, будынкамі (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
залі́ў Водная прастора, якая ўрэзалася ў сушу (БРС).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
панадво́р'е Неабгароджанае месца (Ст.-дар.); вольная прастора (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
зо́на
(лац. zona, ад гр. zone — пояс)
прастора, раён, тэрыторыя паміж якімі-н. межамі, што характарызуецца якімі-н. агульнымі прыметамі (напр. арктычная з., лясная з., бяз’ядзерная з.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)