тракта́т, ‑а, М ‑таце, м.

1. Навуковая праца, у якой разглядаецца якое‑н. асобнае пытанне ці праблема. Філасофскі трактат. Палітыка-эканамічны трактат.

2. Спец. Міжнародны дагавор, пагадненне. Мірны трактат.

[Ад лац. tractatus — абмеркаванне, разгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ншлюс

(ням. Anschluss = далучэнне)

палітыка захопу Аўстрыі, якую праводзіла Германія пасля першай сусветнай вайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зне́шні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца звонку, за межамі чаго-н.

З. выгляд.

Знешняе асяроддзе.

2. Які праяўляецца толькі з вонкавага боку і не адпавядае ўнутранаму стану.

З. спакой.

Знешне (прысл.) ён быў задаволены.

3. перан. Павярхоўны, пазбаўлены глыбіні, унутранага зместу.

З. бляск.

4. Які адносіцца да зносін з замежнымі дзяржавамі.

Знешняя палітыка.

З. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўмяша́нне н паліт Níchteinmischung f -;

палі́тыка неўмяша́ння Níchteinmischungspolitik f;

неўмяша́нне ва ўну́траныя спра́вы Níchteinmischung in ínnere Ángelegenheiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апартэі́д

(афрыкаанс apartheid = раздзельнае пражыванне)

палітыка прымусовага размежавання насельніцтва ў краіне, заснаваная на расавай дыскрымінацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гегемані́зм

(ад гегемонія)

палітыка, заснаваная на імкненні да сусветнага панавання над іншымі краінамі і народамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антысаветы́зм, ‑у, м.

Варожая СССР, савецкаму ладу рэакцыйная ідэалогія і палітыка сучаснага капіталізму, заснаваная на наўмысным скажэнні тэорыі і практыкі навуковага камунізма; варожыя адносіны да савецкага ладу, Савецкага Саюза; антысавецкая прапаганда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансерваты́ўны ​1, ‑ая, ‑ае.

Варожы новаму, прагрэсіўнаму, прыхільны да старога, аджыўшага. Кансерватыўная палітыка. Кансерватыўны чалавек. Кансерватыўная партыя.

[Ад лац. conservativus — ахавальны.]

кансерваты́ўны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца без хірургічнага ўмяшання (пра спосаб лячэння). Кансерватыўная тэрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мілітары́зм, ‑у, м.

1. Рэакцыйная палітыка эксплуататарскіх класаў, якая падпарадкоўвае ваенным мэтам эканоміку і грамадскае жыццё для падрыхтоўкі захопніцкіх войнаў і падаўлення супраціўлення працоўных.

2. Палітычнае панаванне ваеншчыны ў капіталістычных краінах.

[Ад лац. militaris — ваенны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kid-glove

[,kɪdˈglʌv]

adj.

1) у ла́йкавых пальча́тках

2) informal даліка́тны, асьцяро́жны

kid-glove politics — асьцяро́жная палі́тыка

•

- kid gloves

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)