wedle

1. каля; ля; поруч;

2. czego паводле чаго; адпаведна чаму;

wedle stawu grobla — па Сеньку і шапка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

геліяцэнтры́зм

(ад гелія- + цэнтрызм)

тэорыя будовы сонечнай сістэмы, створаная Капернікам, паводле якой усе планеты рухаюцца вакол Сонца (параўн. геацэнтрызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гранітагне́йс

(ад граніт + гнейс)

поўнакрышталічная метамарфічная горная парода, паводле саставу блізкая да граніту; выкарыстоўваецца як будаўнічы і абліцовачны матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лепра́рыя

(н.-лац. lepraria)

штучная група, якая аб’ядноўвае лішайнікі паводле структуры талому; трапляюцца на ствалах дрэў, камянях, скалах, імхах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нірва́на

(санскр. nirvana = знікненне, згасанне)

стан спакою і шчасця, які, паводле будызму, дасягаецца адмаўленнем ад жыццёвых клопатаў і імкненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фікцыяналі́зм

(ад лац. fictio, -onis = выдумка)

ідэалістычная філасофская канцэпцыя, паводле якой наша ўяўленне пра свет з’яўляецца сукупнасцю ілюзій, фікцый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

heir

[er]

1.

n.

1) спадкае́мец -ца m., спа́дчыньнік -а m.

2) Obsol. нашча́дак -ка m.

heir at law — спа́дчыньнік паво́дле зако́ну

2.

v.t.

атры́мваць у спа́дчыну, успадко́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЕРТУ́МН, Вартумн,

у рымскай міфалогіі бог розных перамен (у порах года, цячэнні рэк, настроях людзей і інш.). Паводле адной версіі, першапачаткова сабінскі бог, паводле другой — бог г.Вальсінія, гал. бажаство этрускаў. У Рыме Вертумну быў прысвечаны храм.

т. 4, с. 106

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

a. W.

=

1.

auf Wunsch – паводле жадання

2.

auf Widerruf – надалей [у далейшым] да адмены

3.

ab Werk – камерц. франка-завод

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

антрапацэнтры́зм

(фр. anthropocentrisme, ад гр. anthropos = чалавек + лац. centrum < гр. kentron = цэнтр)

рэлігійна-ідэалістычны погляд, паводле якога чалавек з’яўляецца цэнтрам і канчатковай мэтай Сусвету.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)