Тарбу́ль ’цяжкі клунак’, ’здаровы хлопчык’ (Яўс.), ’кавалак бервяна’ (Мядзв., Мат. Гом.). Няясна; сувязі з торба могуць мець другасны характар. Параўн. славен. trban ’злёгку абчасанае бервяно; дурань’ (да *tьrbati ’рубаць’, гл. Варбат, Этимология–1973, 26; гл. церабіць). Параўн. турпыль, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыткну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. да каго-чаго. Злёгку дакрануцца да каго-, чаго-н.
П. да пляча.
2. Прымасціцца, прысесці дзе-н. (разм.).
П. на краі канапы.
3. перан. Уладкавацца, трапіць на службу, на працу і пад. (разм.).
П. ў канцылярыю.
|| незак. прытыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пакульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Пайсці кульгаючы. [Марцін] павярнуўся і, злёгку абапіраючыся на гнуткі арэхавы кіёк, пакульгаў да кузні. Мележ.
2. Кульгаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. і без дап. Мазаць злёгку або час ад часу.
2. Незак. да памазаць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падві́цца, падаўюся, падаўешся, падаўецца; падаўёмся, падаўяцеся, падаўюцца; пр. падвіўся, ‑вілася, ‑вілося; заг. падвіся; зак.
Разм. Злёгку, нямнога завіцца; падправіць сабе завіўку. Падвіцца к вечару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карта́вінка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Злёгку картавае вымаўленне. Гаварыў .. [Слава] неяк інакш, неяк націскаў на «р», і заўсёды ў яго выходзіла з картавінкай. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчу́пленькі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Памянш.-ласк. да шчуплы. Здрыгануўся хлопчык злёгку, К дзеду ціснецца бачком, Такі шчупленькі ён, крохкі, Вочкі ж бліскаюць агнём. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падма́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
1. Крыху, злёгку змазаць маслам; намасліць дадаткова. Падмасліць скавараду. Падмасліць кашу.
2. перан. Разм. Даць хабар, задобрыць хабарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памі́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Міргаць час ад часу. Даўно няголеныя шчокі .. [Скуратовіча] абвіслі і вочы паміргвалі. Чорны. Злёгку паміргвае свечка і, здаецца, трохі патрэсквае. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папало́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Напалохаць, папужаць злёгку. Мяне, пятнаццацігадовага падлетка, паліцыянты крыху папалохалі і пусцілі. Карпюк.
2. Спалохаць, перапалохаць усіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)