statute law [ˈstætʃu:tˌlɔ:] n. стату́тнае пра́ва, пі́саны зако́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прастоланасле́ддзе, ‑я, н.

Парадак атрымання ў спадчыну прастола, улады манарха. Закон аб прастоланаследдзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправасу́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які не адпавядае патрабаванням закону, які парушае закон. Неправасудны прыгавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпі́саны úngeschrieben;

няпі́саны зако́н úngeschriebenes Gesétz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unwritten [ˌʌnˈrɪtn] adj. няпі́саны;

an unwritten law няпі́саны зако́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Падвяргаць пакаранню, кары. Караць па закону. Караць здраднікаў. □ Караюць баязліўцаў смерцю — Такі закон, закон вайны. Бачыла. // Асуджаць, дакараць. Сягоння я ў душы сябе караю, Чаму я без цябе, чаму адзін. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wáhlgesetz

n -es, -e вы́барчы зако́н, зако́н аб вы́барах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адзіна́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Такі самы, аднолькавы. Звычайная, простая з’ява, Закон адзінакі для ўсіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаператварэ́нне, ‑я, н.

Спец. Пераход адной сутнасці ў іншую і наадварот; узаемнае ператварэнне. Закон узаемаператварэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ustawa

ustaw|a

ж. закон; статут; палажэнне;

~a wyborcza — палажэнне аб выбарах;

projekt ~y — праект закона;

~a prawna — юрыдычны закон;

~a prywatyzacyjna — закон аб прыватызацыі;

~a skarbowa — фінансавы закон; закон аб фінансах;

uchwalić ~ę — прыняць закон;

~a zasadnicza — канстытуцыя (асноўны закон)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)