Arcadian
[ɑ:rˈkeɪdiən]
1.
adj.
1) аркады́йскі
2) ідылі́чны
2.
n.
1) жыха́р Арка́дыі
2) чалаве́к з про́стымі гу́стамі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Scotch
[skɑ:tʃ]
1.
adj.
шатля́ндзкі
2.
n.
1) жыха́р Шатля́ндыі; шатля́ндзец -ца m., шатля́ндка f.
2) шатля́ндзкае ві́скі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сяля́к ’жыхар сяла’ (Ласт.). Параўн. ст.-польск. siodłak ’селянін’, рэдкае sedłak ’тс’, в.-луж., н.-луж. sedłak ’тс’, чэш. sedlák ’тс’, славац. sedliak ’тс’. Вытворныя ад прасл. *sedlo (гл. сяло), якія ў асобных славянскіх мовах выцеснілі першасныя формы, што ўзыходзяць да *sedlʼaninъ (гл. селянін), параўн. Трубачоў, Этимология–1980, 14. З іншай суфіксацыяй экспр. селю́к ’мужык, вясковец’ (Растарг.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
obywatel
м.
1. грамадзянін; жыхар;
obywatel Kowalski — грамадзянін Кавальскі;
obywatel honorowy — ганаровы грамадзянін;
2. уст. памешчык
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
German
[ˈdʒɜ:rmən]
1.
adj.
няме́цкі, герма́нскі
2.
n.
1) не́мец -ца m., не́мка f., жыха́р Няме́ччыны
2) няме́цкая мо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Prussian
[ˈprʌʃən]
1.
adj.
пру́скі
2.
n.
1) пруса́к -а́ m., жыха́р Пру́сіі
2) дыяле́кт, які́м гаво́раць у Пру́сіі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Romanian
[ruˈmeɪniən]
1.
adj.
румы́нскі
2.
n.
1) румы́н -а m., румы́нка f.
2) жы́хар Румы́ніі
3) румы́нская мо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
абыва́таль м, абыва́цель м
1. (сталы жыхар) Éinwohner m -s, -; Éinheimische (sub) m, f -n, -n;
2. (філістар) Spíeßer m -s, -, Spíeßbürger m -s, -, Philíster m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Gaul
[gɔl]
n.
1) Га́лія f.
2) гал -а m., жы́хар старажы́тнае Га́ліі
3) францу́з -а m.
4) Фра́нцыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Канча́лі ’крайнія вуліцы ў вёсцы; канец вуліцы, край населенага пункта’ (Яшк.). Вузкі бел. рэгіяналізм (з суфіксам ‑аль, які ўтварае назоўнікі з называннем прасторавых паняццяў, як круеаль ’кругавая дарога’, гл. Сцяцко, Афікс. наз., 146–147). Сюды ж кабальны ’канчатковы’ (Гарэц., Др.-Падб.). Падобнае ўтварэнне ў лексемы канчулянец ’жыхар канца вёскі’ (карэліц., Нар. словатв.) і канчанец ’тс’ (Янк. ©), канчані (мн.) ’тс’ (бялын., Янк. Мат.). Гл. таксама канчар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)