падцягну́цца сов., в разн. знач. подтяну́ться;
п. на турніку́ — подтяну́ться на турнике́;
во́йскі ~ну́ліся да лі́ніі фро́нту — войска́ подтяну́лись к ли́нии фро́нта;
ву́чні зна́чна ~ну́ліся — ученики́ значи́тельно подтяну́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
wycofać
зак.
1. забраць; узяць назад;
wycofać z obiegu — выключыць з абароту;
2. вывесці;
wycofać wojsko — вывесці войска
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
army
[ˈɑ:rmi]
n., pl. -mies
1) а́рмія f.; во́йска n.
2) Figur. мно́ства n., вялі́кая ко́лькасьць
an army of ants — мно́ства мура́шак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wcielić
зак.
1. уключыць;
wcielić do swego państwa — уключыць у склад сваёй дзяржавы;
2. увасобіць, ажыццявіць; здзейсніць;
wcielić w życie — ажыццявіць;
wcielić zamiar w czyn — ажыццявіць намер;
wcielić do wojska — а) уключыць у склад войска б) прызваць у войска
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
force1 [fɔ:s] n.
1. сі́ла, моц;
the force of the blow/explosion моц уда́ру/вы́буху
2. гвалт; насі́лле;
by force гва́лтам, гвалто́ўна;
use force прымяня́ць насі́лле
3. звыч. pl. the forces mil. во́йска;
government forces ура́давае во́йска;
the armed forces узбро́еныя сі́лы;
a peace-keeping force міратво́рчыя сі́лы
4. phys. сі́ла;
the force of gravity сі́ла прыцягне́ння
5. the force палі́цыя
♦
in force мно́ства, шмат;
be in force мець сі́лу, дзе́йнічаць (пра закон, правіла);
bring into force уво́дзіць у сі́лу;
come/enter into force увахо́дзіць у сі́лу
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
та́барышча
1. Месца, дзе стаяла войска; качэўе цыганоў; бойкае месца (Краснап. Бяльк., Слаўг.). Тое ж та́бар (БРС).
2. Выган, паша (Краснап. Бяльк.).
□ ур. Та́барышча (месца, дзе стаяў лагер Пятра I у 1708 годзе) каля в. Лясная Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ábzug
m -(e)s, -züge
1) ад’е́зд; адступле́нне (войска)
2) сцёк
3) скі́дка, вы́лік
4) спуск (курка)
5) палігр. адбі́так
6) душні́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тру́па ‘калектыў артыстаў тэатра, цырка’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Запазычана з рускай мовы, у якой слова труппа паходзіць з ням. Truppe ‘трупа’, ‘атрад’, ‘войска’, апошняе запазычана з франц. troupe ‘натоўп, банда’, якое з позналац. trouppus ‘гурт’ і ст.-франк. þrop ‘група’, што ўзнікла ў выніку метатэзы з þorp ‘натоўп, гурт’, ‘сяло’, параўн. ст.-англ. þorp, þrop, англ. thorp ‘вёска’, ням. Dorf ‘тс’ (Фасмер, 4, 109; Чарных, 2, 267; Даза, 729; Васэрцыер, 237; ЕСУМ, 5, 657).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
та́ктыка
[гр. taktike (techne) = уменне строіць войска]
1) тэорыя і практыка падрыхтоўкі і вядзення бою (параўн. стратэгія 1);
2) перан. сукупнасць прыёмаў грамадскай і палітычнай барацьбы, спосабаў дасягнення мэты; лінія паводзін каго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
засло́н 1, ‑а, м.
Вайсковы атрад для аховы і прыкрыцця галоўнай часткі войска. Камандаванне зрабіла манеўр: пакінуўшы заслон, нечакана павярнула галоўныя сілы брыгады ў другім кірунку. Шамякін. За ракой стаіць невялікі заслон на балотах, абараняе подступ да пераправы. Заслону загадана біцца да апошняга патрона. Лынькоў.
засло́н 2, ‑а, м.
Абл. Пераносная лаўка; услон. Каля стала стаялі заслоны і некалькі старых .. крэслаў. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)